Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Państwo rzymskie istniało praktycznie przez XIII wieków, będąc przez ten czas wielokrotnie czynnikiem nadającym bieg historii. Postanowiłem więc, że historię starożytnego Rzymu opowiadać będę w poszczególnych artykułach niżej zawartych, które niekoniecznie zawsze dotyczyć będą Wiecznego Miasta.
Zachęcam do podsyłania artykułów oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
We współczesnym świecie reklama towarzyszy nam na każdym kroku. Może dotyczyć wszelkich przejawów ludzkiej aktywności: handlu, polityki, sztuki etc. Chęć promowania własnych wytworów czy też osoby wydaje się wpisana w naturę ludzką. Nie inaczej było w starożytnym Rzymie. Jednakże środki służące rozpowszechnianiu reklamy znacznie różniły się od tych, które znamy dzisiaj.
Gajusza Juliusza Cezara oceniamy współcześnie przez pryzmat najbardziej znanych faktów z jego życia: romansu z Kleopatrą, zdrady Brutusa i śmierci w wyniku zamachu w idy marcowe 44 r. p.n.e., czy też ustanowienia kalendarza juliańskiego. Cezar mieni się jako znakomity wódz, humanista, wyśmienity mówca, autor dzieł pisanych piękną łaciną: „O wojnie domowej”, „O wojnie galijskiej” oraz twórca używanych do dzisiaj cytatów: „kości zostały rzucone” czy „przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem”.
Sergiusz Orata był przedsiębiorcą, o którym kilka razy w swoim dziele Historia naturalna wspomina Pliniusz Starszy. Na podstawie tych wzmianek część badaczy uznała, że Orata był wynalazcą tzw. wiszących kąpieli, które utożsamiono z systemem podgrzewania podłogi i basenów w łaźniach – hypocaustum. Nic bardziej mylnego. Hypocaustum to wynalazek grecki, nieco tylko ulepszony przez Rzymian, natomiast Sergiusz Orata był hodowcą ryb i to właśnie w tej dziedzinie był innowatorem.
Niemal każde dziecko uczyło się trudnej sztuki oszczędzania na przykładzie skarbonek. Przybierają one rozmaite kształty i rozmiary – ta najbardziej znana to poczciwa „świnka skarbonka”.
Irlandia w czasach antycznych przez Rzymian nazywana była Hibernią (od wyrazu hibernus – „zimowy”). Rzymianie kontakt handlowy z mieszkańcami wyspy mieli na pewno. Pytanie jakie się jednak nasuwa to: co wiedzieli o „Zielonej Wyspie” oraz czy rzymski legionista pojawił się na wybrzeżu irlandzkim?
Regularnie, co jakiś czas otrzymujemy informację o odkryciu antycznych zabytków, w tym tych, które datowane są na czasy rzymskie. Widzimy zdjęcia ukazujące mozaiki ukryte kilka metrów poniżej drogi, chodnika czy obecnego poziomu gruntu. Jak to możliwe?
„Uczta Trymalchiona” (Cena Trimalchionis) to zachowany fragment powieści rzymskiej „Satyrykon” (Satyricon), która w sposób prześmiewczy i realistyczny ukazuje społeczeństwo rzymskie z połowy I wieku n.e. Sam utwór zachował się jedynie fragmentarycznie, a po dziś dzień trwają spory co do jego autorstwa.
Morze Bałtyckie nie jest mocno oddalone od byłego teatru rzymskich kampanii wojennych i wypraw badawczych. Jak Rzymianie wyobrażali sobie jego położenie i wybrzeża? Czy wpłynęli kiedykolwiek na akwen nad którym leży obecna Polska?
Najbardziej znanymi umocnieniami rzymskimi są fortyfikacje graniczne w Europie, jak wał Hadriana i Antonina w Brytanii, limes górnogermańsko-retycki w południowych Niemczech, limes dolnogermański nad Renem w dzisiejszych Niemczech i Holandii. Nad Dunajem istniał Limes Sarmaticus, umocnienia graniczne budowano również w Dacji i na Krymie.
Ammianus Marcellinus, autor dzieła Dzieje rzymskie (łac. Res gestae), dzięki któremu bardzo dobrze znamy historię Imperium Rzymskiego w latach 353-378 n.e., pełniąc wiele funkcji państwowych i będąc uczestnikiem tak znaczących wydarzeń ówczesnego świata, jak oblężenie Amidy i wyprawa na Ktezyfont cesarza Juliana Apostaty, nie poprzestał w swoim dziele tylko na opisie tego typu wydarzeń wojskowo-politycznych.
