Na przełomie 259/260 r. n.e. germańskie plemię Alamanów zdobyło limes Górnogermańsko – Retycki. Świadectwem tych wydarzeń jest odnaleziony na dnie starorzecza Renu skarb rzymskich przedmiotów metalowych.
W III w. n.e. Imperium Rzymskie przeżywało kryzys gospodarczo-polityczny, co wiązało się ze znacznym osłabieniem granic państwa. Siły wojsk rzymskich skupiły się głównie w prowincjach położonych w południowo-wschodniej części Cesarstwa.
Osłabione północne granice państwa Imperium coraz częściej padały ofiarą wojowniczych plemion germańskich, którzy wykorzystywali trudną sytuację Rzymu, regularnie grabiąc północno-zachodnie prowincje Cesarstwa. Na połowę III w. n.e. datuje się zwiększoną aktywność Alamanów, którzy ostatecznie doprowadzili do upadku Limesu Górnogermańsko – Retyckiego na przełomie 259/260 r. n.e.
Archeologicznym świadectwem tych wydarzeń jest niezwykłe znalezisko odkryte w starorzeczu Renu na terenie zachodnioniemieckiej miejscowości Neupotz. Tzw. Skarb z Neupotz zawiera ponad 1000 przedmiotów wykonanych ze srebra, brązu i żelaza o wadze ponad 700 kg. W jego skład wchodziły przede wszystkim metalowe naczynia, przybory kuchenne czy narzędzia. Archeologowie są zgodni co do tego, że wspomniane znalezisko można łączyć z germańskimi łupieżczymi najazdami Germanów na prowincje rzymskie. Zdobyte na terenie Cesarstwa łupy Alamanowie próbowali przetransportować łodzią przez Ren. Niestety najprawdopodobniej podczas przeprawy przez rzekę łódź zatonęła i wszystkie zrabowane przedmioty poszły na dno.
