Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Państwo rzymskie istniało praktycznie przez XIII wieków, będąc przez ten czas wielokrotnie czynnikiem nadającym bieg historii. Postanowiłem więc, że historię starożytnego Rzymu opowiadać będę w poszczególnych artykułach niżej zawartych, które niekoniecznie zawsze dotyczyć będą Wiecznego Miasta.
Zachęcam do podsyłania artykułów oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Na Ukrainie znaleźć możemy pozostałości po obecności antycznych Rzymian, jak i dowody na zażyłe kontakty handlowe z ludami zamieszkującymi stepy ukraińskie – Sarmatów czy Scytów. Jednym z najbardziej obfitych w rzymskie znaleziska jest Półwysep Krymski.
Monumentalną bazylikę św. Jana na Lateranie zna chyba każdy, kto był w Rzymie. Ale okazała budowla skrywa w swych podziemiach wiele starożytnych tajemnic, które dotychczas udało się tylko częściowo poznać. Historia tego miejsca jest naprawdę fascynująca – sięga walki o dominację chrześcijaństwa w rzymskim świecie i wojen domowych o władzę cesarską.
Willa rzymska w Eigeltingen w Niemczech to jedno z około 3500 rzymskich gospodarstw, jakie znajdowały się na terenie dzisiejszego Landu Badenii-Wirtembergii. Opieką terenu, na którym znajdowało się gospodarstwo zajmuje się Stowarzyszenie Wspierające Gospodarstwo Rzymskie w Eigeltingen.
Wał Hadriana, Vallum Hadriani, to bodaj najsłynniejsza z rzymskich limes. Powstał w latach 121-129 n.e. i ciągnął się na długości 117 kilometrów dzisiejszej wsi Bowness nad Solway Firth po twierdzę Segedunum (dziś to Wallsend nad Tynem).
Rok 79 n.e. okazał się być ostatnim w życiu wielu antycznych mieszkańców żyjących u podnóża Wezuwiusza. Dzięki świetnie zachowanym zabytkom i szczątkom jesteśmy w stanie po tysiącach lat lepiej poznać życie starożytnych. Co jednak istotne los jaki spotkał Pompeje i Herkulanum – dwa najsłynniejsze zniszczone rzymskie miasta – nie był jednakowy.
Mury obronne Pompejów nie były dziełem Rzymian, lecz miejscowych Italików, ludności oskijsko-samnickiej. Powstały na długo przed formalnym włączeniem miasta pod Wezuwiuszem do rzymskiego państwa, które nastąpiło po wojnie sprzymierzeńczej na początku I wieku p.n.e. Jeszcze w czasie tej wojny samnickie fortyfikacje pozwoliły Pompejom opierać się – i to być może skutecznie – legionom Lucjusza Korneliusza Sulli. Jak mury te wyglądały i co wiemy o ich kilkuwiekowej historii?
Kompleks archeologiczny Kurion położony jest w pobliżu miejscowości Episkopi, która wchodzi w skład brytyjskiego terytorium zamorskiego – Akrotiri, znajdującego się na półwyspie o tej samej nazwie. Mieści się tutaj brytyjska baza wojskowa licząca około 1300 żołnierzy. Koszary tej bazy będziemy mijać po naszej lewej stronie zbliżając się do Kurionu.
Kamienne kręgi w Węsiorach, Odrach i innych miejscowościach stanowią niezwykłą atrakcję turystyczną. Są pamiątką po kulturze wielbarskiej i przedstawicielach tej kultury – Gotach.
W tym wspaniałym posągu, który możemy podziwiać w rzymski muzeum w Palazzo Massimo Alle Terme, rzeźbiarz mistrzowsko uchwycił zarówno dramatyzm chwili, jak i ruch konającej kobiety. Aby jednak w pełni docenić to dzieło, trzeba pamiętać o kontekście, w jakim powstało. Mit o Niobie i jej dzieciach był bowiem bardzo popularnym motywem w antycznej sztuce.
Trzystutysięczna Konstanca, położona na wybrzeżu Morza Czarnego, jest głównym portem, a zarazem kurortem turystycznym Rumunii. Miasto ma ciekawą historię, sięgającą osadnictwa greckiego.
