Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
W historii starożytnego Rzymu przewinęło się mnóstwo sławnych postaci. Wiele z nich przeszło do pamięci jako okrutni tyrani, mowa tu chociażby o: Kaliguli, Neronie, czy Karakalli. Inni znowu zasłynęli jako wielcy reformatorzy: Oktawian August, Klaudiusz, Marek Aureliusz, Dioklecjan, czy Konstantyn Wielki. Nie wolno także zapominać o rzymskich wodzach, którzy ratowali niejednokrotnie państwo rzymskie przed zagładą.
Do pamięci przeszli także wielcy twórcy kultury rzymskiej, którzy w istotny sposób wpłynęli na dalszy rozwój świata. Przedstawię postaci, które zasłynęły wielkimi czynami, bądź się tylko zapisały swoimi czynami w kartach historii.
(214-270 n.e.)
Klaudiusz II Gocki był cesarzem rzymskim w latach 268-270 n.e. Pierwszy od wielu lat cesarz, który zamiast polec od mieczy zmarł śmiercią naturalną. Zapamiętany tak dobrze, że otoczenie późniejszego cesarza Konstantyna starało się wywodzić pochodzenie swojego princepsa właśnie z jego rodu.
(18 kwietnia lub 23 maja 359 - 25 sierpnia 383 n.e.)
Gracjan (Flavius Gratianus) urodził się 18 kwietnia lub 23 maja 359 roku n.e. w Sirmium (obecnie Sremska Mitrovica, Serbia). Gracjan był rzymskim cesarzem od 367 do swojej śmierci w 383 roku n.e. Był najstarszym synem Walentyniana I oraz Mariny Sewery.
(20 stycznia 225 - 11 lutego 244 n.e.)
Cesarz rzymski w latach 238 – 244 n.e. Objął tron w wieku 13 lat. Gordian III był wnukiem Gordiana I, a siostrzeńcem Gordiana II.
(328 – 9 sierpnia 378 n.e.)
Walens urodził się w 328 roku n.e. Był cesarzem rzymskim w latach 364 – 378 n.e. Zginął w bitwie pod Adrianopolem.
(ok. 350 - 6 września 394 n.e.)
Cesarz Flawiusz Eugeniusz panował w latach 392–394 n.e. w zachodniej części Imperium rzymskiego. Na wschodzie rządził Teodozjusz I.
(200 - 276 n.e.)
Cesarz rzymski Tacyt rządził w latach 275-276 n.e. Tacyt miał zgodnie współpracować z senatem oraz zainicjował wiele reform. Ponadto uczcił tragicznie zmarłego Aureliana licznymi posągami, a także ukarał jego morderców.
(320 - 18 stycznia 350 n.e.)
Konstans był cesarzem rzymskim panującym w latach 337-350 n.e. Był synem Konstantyna I, któremu przypadła środkowa część Imperium: Italia wraz z krainami alpejskimi aż po Dunaj oraz częścią Bałkanów i Północna Afryka (bez Egiptu).
(ok. 210 - październik 253 n.e.)
Cesarz rzymski Emilian panował przez kilka miesięcy roku 253 n.e. Wyniesiony do purpury przez wierne legiony, obalił legalnego władcę Treboniana Gallusa i objął tron Rzymu na 88 dni. Uzurpator został obalony przez następcę - Waleriana.
(po 200 - wrzesień 276 n.e.)
Marek Anniusz Florian był cesarzem rzymskim panującym między lipcem a wrześniem 276 n.e. Jego panowanie to próba ugruntowania władzy i ustabilizowania sytuacji w państwie rzymskim. Jego głównym rywalem o władzę był Probus, uzurpator na wschodzie.
(3 lipca 321 - 18 listopada 375 n.e.)
Walentynian I był cesarzem rzymskimi w latach 364-375 n.e. Władał zachodnią i wschodnią częścią imperium; z czasem rządy we wschodniej części przekazał swojemu bratu – Walensowi. Po kilku latach mianował współcesarzem Gracjana. Zmarł z powodu zdenerwowania.
