Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Rzymski fresk ukazujący wyspę olbrzymów-ludożerców Lajstrygonów, gdy przybywa Odyseusz. Co interesujące, Grecy utożsamiali to mityczne miejsce albo z Sycylią, albo z Formią w Lacjum. Obiekt odkryto w domus przy obecnej drodze rzymskiej Via Cavour; obecnie znajduje się muzeach watykańskich w Rzymie. Datowane na I wiek p.n.e.
W czasach rzymskich wystawienie floty morskiej było bardzo kosztownym i dużym wysiłkiem. Jeżeli namiestnik prowincji otrzymał polecenie od senatu lub uznał że należy zbudować, wyposażyć statki oraz wyszkolić nowe załogi, cały ciężar finansowy naturalnie szedł na miasta prowincji oraz ich ludność.
Kiedy w roku 71 p.n.e. Spartakus wraz z armią niewolników znalazł się na samym końcu Półwyspu Apenińskiego, za wszelką cenę próbował zorganizować transport i przewieźć swoje wojsko na Sycylię, aby kontynuować opór przeciwko Rzymowi.
Rzymskie małe szklane naczynia w kształcie ptaków – znane jako unguentarium. Służyły one do przechowywania perfum i olejków. W celu wylania zawartości „ogon” ułamywano. Obiekt datowany na I wiek n.e.; obecnie znajduje się w Muzeum Archeologicznym w Salonikach.
Powstanie Spartakusa w latach 73-71 p.n.e. było bardzo poważnym zagrożeniem, z jakim musiało sobie poradzić państwo rzymskie. To wtedy też pierwsze kroki w armii rzymskiej stawiali Katon Młodszy oraz prawdopodobnie Juliusz Cezar.
Kiedy w 72 roku p.n.e. armia powstańcza niewolników Spartakusa maszerowała na północ przez Italię, w kierunku Alp, doszło do rozdzielenia się sił powstańczych. Galowie i Germanie znajdujący się pod dowództwem niejakiego Kriksosa, szli przodem, aby swobodnie rabować Apulię (wschodnia, środkowa Italia). Armia Kriksosa została jednak pokonana przez wojsko rzymskie, a on sam zabity; zginąć miało 20 tysięcy powstańców. Było to pierwsze większe zwycięstwo Rzymian w walce z niewolnikami Spartakusa.
Podstawa rzymskiej miski z namalowanymi dwoma postaciami. Obiekt datowany na III-IV wiek n.e.; artefakt znajduje się na wystawie w The Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.
Lucjusz Korneliusz Sulla (138-78 p.n.e.) zasłynął jako pierwszy polityk rzymski, który uzyskał w praktyce nieograniczoną władzę. Po zwycięstwie w wojnie domowej w roku 82 p.n.e. mianował się dyktatorem bez ram czasowych. Finalnie jednak, z własnej woli, ustąpił w roku 79 p.n.e. z urzędu i przeszedł na emeryturę.
Wielka wanna cesarza Nerona, wykonana z porfiru. Obiekt znajdował się pierwotnie w pałacu Nerona (Domus Aurea); obecnie znajduje się w muzeach watykańskich w Rzymie.
Rzymski portret Aleksandra Sewera, nazywanego także Aleksjanem Bassianusem (Alexianus Bassianus), który był ostatnim cesarzem z rodu Sewerów. Na tronie Rzymu zastąpił swojego kuzyna Heliogabala, który zginął w wyniku spisku. Panowanie Aleksandra Sewera wyznacza nowy okres w dziejach Rzymu – kryzys III wieku – niemal 50 lat wojen domowych, inwazji i upadek gospodarki. Został zamordowany przez własnych zbuntowanych żołnierzy w 235 roku n.e.
