Rzymska emaliowana broszka
Rzymska emaliowana broszka, wykonana z brązu. Obiekt został znaleziony w Carlungie we wschodniej Szkocji. Artefakt był importowany z Galii i datowany jest na I-II wiek n.e.
Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Rzymska emaliowana broszka, wykonana z brązu. Obiekt został znaleziony w Carlungie we wschodniej Szkocji. Artefakt był importowany z Galii i datowany jest na I-II wiek n.e.
Viriconium Cornoviorum (obecne Wroxeter w zachodniej Anglii) założone zostało jako rzymski fort (castrum) w połowie I wieku n.e., które było bazą wypadową dla legionu XIV Gemina, prowadzącego inwazję w Walii. Miasto rozwinęło się pod koniec I wieku i stało się czwartym co do wielkości miastem w rzymskiej Brytanii.
Antyczna mozaika ukazująca smoka lub potwora morskiego według wyobrażeń Greków. Mozaika datowana jest na IV wiek p.n.e. i odnaleziona została w Kalabrii, na południu Italii. Obecnie obiekt znajduje się w Museo Archelogico di Monasterace w Kalabrii.
Kolejne walki oraz ciągły wysiłek wymagały, aby organizm gladiatora otrzymywał odpowiednią ilość pożywienia o właściwych wartościach odżywczych. O tym, co jedli antyczni gladiatorzy wiemy za sprawą odkrycia z Turcji oraz przekazów antycznych.
Miska rzymska wykonana techniką millefiori, polegającą na wtapianiu w szkło fragmentów prętów szkła mozaikowego. Dzięki tej metodzie szkło miało wielokolorową barwę o wzorze kwiatowym. Obiekt datowany na I wiek n.e.
Na niezwykle ciekawe znaleziska archeolodzy natrafili na przestrzeni lat, na terenie całego obszaru Morza Śródziemnego m.in. Sycylii, południowej Italii, północnej Grecji czy Krecie. Mowa tutaj o tabliczkach z instrukcją dla zmarłych, które miały pomóc duszom w podróży w zaświaty.
Grobowiec rzymskiego legionisty Luciusa Pobliciusa, zbudowany między 40 a 50 rokiem n.e. to jeden z najokazalszych eksponatów Römisch Germanisches Museum w Kolonii. Uważa się, że jest najlepiej zachowanym obiektem tego typu na północ od Alp, a na uwagę zasługują jego bogate zdobienia: reliefy przedstawiające rzymskiego boga Pana i jego kapłanki, a także motywy roślinne. W górnej części grobowca znajduje się rzeźba samego Polbliciusa ubranego w togę – strój świadczący o przynależności do wyższych warstw społecznych.
W powszechnej świadomości nazwiska Mommsen i Syme nie zajmują trwałego miejsca. Z pewnością zaś są godne zapamiętania, a w przypadku pasjonata historii starożytnego Rzymu wręcz muszą być dobrze poznane. Co łączy te dwie postaci?
„Morwa mąką posypana – to jest właśnie Sulla!” – tak był wyśmiewany przez szyderczych Ateńczyków1Lucjusz Korneliusz Sulla. Była to aluzja do jego czerwonej twarzy i chropowatej wysypki, na tle której błyszczały przenikliwe niebieskie oczy. Jak opisuje życie tego rzymskiego wodza Plutarch?
Według przekazu Swetoniusza, kiedy Juliusz Cezar w roku 49 p.n.e. przekroczył Rubikon, zdecydował się wystąpić na wiecu przed swoimi żołnierzami i przemówić do nich, aby udowodnić swoje racje.