Święty Augustyn (354-430 n.e.) przytacza historię niejakiego Alypiusa, młodego chrześcijanina, który został zaciągnięty przez swoich towarzyszy na pokaz walki gladiatorów wbrew swoim przekonaniom. Uważał on, że tego typu rozrywka jest barbarzyńska i wbrew naukom Chrystusa.
Alypius w Rzymie znalazł się za sprawą rodziców, którzy wysłali go do szkoły prawniczej. Młodzieniec miał ponoć wrażliwą osobowość i perspektywa oglądania krwawych walk gladiatorów w Koloseum go przeraziła.
Ostatecznie zgodził się, jednak uparł się że nie otworzy oczu. W pewnym momencie na arenie jeden z gladiatorów padł na ziemię, będąc rannym. Na widowni zapanował olbrzymi hałas, który dowodził wielkich emocji. Alypius nie mogąc powstrzymać swojej ciekawości otworzył oczy, aby ujrzeć co też się stało.
Ponoć od tego momentu Alypius był wielkim miłośnikiem walk gladiatorów. Święty Augustyn żali się, że bardziej ucierpiała dusza jego towarzysza, niżeli ciało rannego gladiatora.
