Popiersie rzymskiego cesarza Antoninusa Piusa (rządził w latach 138-161 n.e.), ubranego w tradycyjny ubiór Braci Arwalskich.
Bractwo Arwalskie (Arvales fratres) było to rzymskie kolegium 12 kapłanów bogini Dea Dia i Marsa. Kapłani składali ofiary w trakcie festiwalu Ambarvalia, aby zapewnić dobre zbiory i duże plony na polach.
Znaczenie tego kolegium zmalało w czasach republikańskich. Oktawian August jednak po przejęciu władzy przywrócił mu pozycję. W cesarstwie rzymskim cesarze i senatorowie wybierali się na obchody religijne, które miały miejsce na granicach Rzymu. Na piątej mili Via Campana lub Via Salaria, przed złożeniem ofiary kapłani krążyli z nią trzy razy wokół pola, na którym grupa rolników i pasterzy tańczyła oraz śpiewała modlitwy na cześć bogini Ceres. Co więcej, pito mleko, miód i wino.
