Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Jak czytamy w przekazie Pliniusza Starszego, egipska rzeka Nil rodzi duże stworzenia, wśród których wymienia on hipopotamy. Jak twierdzi rzymski badacz skóra zwierzęcia jest bardzo wytrzymała i wykorzystywana jest do tworzenia tarcz oraz hełmów. Jednak kiedy skóra zostanie odpowiednio nasączona, jej wytrzymałość maleje.
Panowanie Tyberiusza (14-37 n.e.) było dla zwykłych ludzi w prowincjach okresem spokoju i dobrego zarządzania państwem, ale dla sfer rzymskiej arystokracji czasem narastającej tyranii i terroru. Wynikało to w dużej mierze z wpływów na dworze rzymskim, jakie osiągnął Sejan – prefekt pretorianów – który dążył do przejęcia władzy i otaczał się zaufanymi ludźmi.
Kasjusz Dion pozostawił nam przekaz, jakoby król Abgarus, który panował w małym państwie Osroene nad Eufratem, starał się za wszelką cenę pozostać neutralnym w trakcie inwazji wojsk rzymskich Trajana na Partię. Aby nie urazić żadnej ze stron i w przyszłości nie musieć się martwić o los królestwa, postanowił wykorzystać swoją tajną „broń”.
Gajusz Fabrycjusz, w przekazach rzymskich, był przykładem nieprzekupnego polityka oraz niezwykle honorowego i odważnego człowieka. Dowodem na to jest historia z czasów wojny z Pyrrusem (282-272 p.n.e.).
Trajan był jednym z najbardziej cenionych rzymskich cesarzy. Przez wieki utrwaliło się przekonanie, że cesarz-zdobywca wykazywał się nadzwyczajną praworządnością, a decyzje podejmował opierając się na zdaniu swojej najbliższej rady doradców. Do naszych czasów przetrwała, zapewne wyimaginowana, choć rozpowszechniona i popularna w średniowieczu historia o spotkaniu cesarza z kobietą w żałobie.
Kasjusz Dion wspomina, że Domicjan (panował w latach 81-96 n.e.) nie unikał przelewania krwi także wśród rodziny. Z jego rozkazu miał zginąć spowinowacony z nim Flawiusz Klemens, wnuk Tytusa Flawiusza Sabinusa (brat Wespazjana, a wuj Domicjana) i mąż jego siostrzenicy Flawii Domitylli.
Poród pośladkowy (dziecko rodzi się z nogami i pośladkami skierowanymi do kanału rodnego) już od czasów antycznych uważany był za niebezpieczny. Pliniusz Starszy określa osoby narodzone w ten sposób, jako agrippae, czyli „urodzeni z trudem”.
W 46 roku p.n.e. Juliusz Cezar pokonał wciąż sprzeciwiających mu się optymatów (m.in. Katona Młodszego) pod Tapsus. Dla uczczenia zwycięstwa w Afryce zwolennicy Cezara postanowili zorganizować igrzyska (ludi), w czasie których miały się odbyć zawody mimów.
Katon Młodszy, polityk rzymski z I wieku p.n.e., w obawie przed utratą olbrzymiego majątku, jaki miał przy sobie, w wysokości siedmiu tysięcy talentów srebra, wymyślił sposób jak zabezpieczyć dobytek w trakcie długiej podróży morskiej. W czasach starożytnych wyprawa statkiem przez morze zawsze była ryzykowna, zwłaszcza zimą lub na otwartym morzu. Z racji jednak na szybkość statku w porównaniu z transportem lądowym oraz możliwość zabrania większego dobytku, często wielu decydowało się na taki właśnie krok.
Katon Młodszy (95-46 p.n.e.) dał się poznać jako wybitny polityk antycznego Rzymu I wieku p.n.e. Był prawnukiem Katona Starszego i naśladował jego sposób bycia, który był dla niego ideałem. Należał do stoików, żyjąc w zgodzie z prawością i uczciwością.
