Atrium w tzw. Willi Papirusów w Herkulanum. Atrium była to izba reprezentacyjna w domu rzymskim, która miała się wyróżniać i zaimponować osobom odwiedzającym. Był to pierwszy pokój po przejściu przez korytarz wejściowy.
Nazwę swoją wywodzi od słowa – ater, czyli „czarny”, co zawdzięczało zadymionym ścianom; czerń pochodziła od palenisk w ołtarzach umieszczanych w tym pomieszczeniu. Pierwotnie atrium służyło jako sypialnia mater familias. Znajdowało się tutaj również sanktuarium dla larów (lararium) i czasami również popiersie pana domu, a także maski przodków (imagines maiorum).
Centralne miejsce w atrium zajmowało impluvium, płytkie zagłębienie w podłodze, wypełnione wodą. Nad atrium wznosił się dach, w którego środkowej części był otwór (compluvium), przez który woda deszczowa spływała wprost do impluvium. Wodę tą następnie odprowadzano kanałami do podziemnej cysterny, w której gromadzono ją w celach higieny osobistej, albo też bezpośrednio na drogę.
