W okresie pryncypatu, przynajmniej do późnego II wieku n.e., nowi legioniści generalnie „kupowali” sprzęt od armii – wydawano im rzeczy z legionowego zasobu, a ich koszt był potrącany z żołnierskich wypłat.
Niekiedy legioniści po prostu odkupywali uzbrojenie od żołnierzy odchodzących na emeryturę lub otrzymali sprzęt w formie prezentu.
Wraz z upływem czasu służby i rosnącymi możliwościami finansowymi, legioniści coraz częściej doposażali się lub wymieniali sprzęt na lepszy, już na własną rękę.
