Cesarz Kaligula (panował w latach 37-41 n.e.) przeszedł do historii jako jeden z najgorszych władców Imperium Rzymskiego. Wiele historii na jego temat powstało w dziełach pisarzy, którzy wywodzili się z kręgów senatorskich. Swetoniusz między innymi opisuje, że Kaligula ponoć sam osobiście brał udział w walkach gladiatorów.
W czasie jednego pojedynku walczył z murmillo, który wyposażony był w drewniany miecz. W pewnym momencie jego rywal celowo upadł na ziemię, aby ukazać dominację imperatora. Kaligula jednak nie wiele się zastanawiając wyciągnął prawdziwy sztylet, zadźgał go na śmierć i obiegł arenę jako triumfator.
Nierzadko cesarz celowo kazał, aby nie rozkładano specjalnego płóciennego dachu (tzw. velum) nad trybunami, w gorące dni. W takim skwarze kazał oglądać widzom pojedynki, ciesząc się z cierpienia ludu.
