Powszechnie stosowana nazwa Koloseum (Colosseum) nie wywodzi się od jego „kolosalnych rozmiarów”, lecz od znajdującego się w pobliżu budowli ogromnego (gr. kolossos) posągu Nerona przedstawionego go jako Heliosa.
Posąg miał być olbrzymi i mierzył ponoć 30 metrów wysokości – zgodnie z przekazem Pliniusza Starszego1. Wykonany był z brązu i ukazywał Nerona w geście potwierdzającym jego władzę nad ziemią i morzem. Posąg wykonany został przez greckiego architekta Zenodorusa między 64 a 68 rokiem n.e.
Po śmierci Nerona, statua została zmodyfikowana tak, aby ukazywać bóstwo solarne Sol. Pierwotnie znajdowała się w westybule „Złotego Domu” Nerona. Później został przeniesiona przed Koloseum.
Nie mamy pewnych informacji o późniejszych losach statuy. Zniknęła lub została zniszczona najprawdopodobniej w V wieku n.e., w wyniku trzęsienia ziemi lub jednego z oblężeń Rzymu. Dziś jedynymi pozostałościami posągu są betonowe bloki, które niegdyś stanowiły fundament jego marmurowego cokołu.
