Rzymskie marmurowe popiersie ukazujące Marka Aureliusza jako młodzieńca. Obiekt datowany na II wiek n.e.
Jako, że Marek wywodził się z arystokratycznego rodu jego kariera była świetlana i mógł mierzyć nawet w najwyższe urzędy państwowe. Od wieku dosłownie chłopięcego obejmował coraz to wyższe stanowiska. Na niezwykle roztropnego, poważnego i pracowitego chłopca zwrócił uwagę cesarz Hadrian. Mianował on w wieku 8 lat Marka kapłanem starożytnego kolegium Saliów, kapłanów Marsa.
Chłopiec sprawnie recytował z pamięci modły sprzed wieków, których w tym czasie prawie nikt już nie rozumiał. Hadrian nazywał go żartobliwie „Najprawdziwszym” (Verissimus), prawdopodobnie z tego względu, że Marek brzydził się kłamstwa. Marek Aureliusz osiągnąwszy 15 rok życia przywdział togę męską, by 2 lata później zostać adoptowany przez Antoninusa Piusa.
