Pompeje to jedno z najbardziej niesamowitych odkryć archeologicznych w historii ludzkości. Zachowane w dobrym stanie antyczne miasto, a w nim szczątki ludzi, którzy nie zdążyli uciec przez niszczycielską siłą Wezuwiusza w 79 roku n.e. Tym co jednak daje nam najwięcej informacji o życiu ówczesnych to zachowane artefakty i budowle.
Wraz z kolejnymi wykopaliskami na terenie antycznych Pompejów archeolodzy oraz władze nadawały budowlom charakterystyczne nazwy, tak aby łatwiej było się w nich odnaleźć. I tak ulica przecinająca miasto w kierunku wschód-zachód i prowadząca na Forum nazwana została ulicą Obfitości, gdyż przy niej znaleziono rzeźbę bogini Obfitości. Brama Morska jest tą która skierowana jest w stronę wybrzeża; a brama Herkulańska w stronę miasta Herkulanum.
Natrafimy także na obiekty, które swoją nazwę zawdzięczają odkrytym artefaktom. Dom Złotej Bransolety zawdzięcza swoją nazwę odkrytej charakterystycznej biżuterii, a Dom Fauna zachowanemu posągowi satyra z brązu.
W Pompejach natrafimy także na Dom Srebrnych Godów, który wydobyto w roku 1893 i nazwano tak ze względu na obchodzoną w tym roku 25 rocznicę ślubu króla Włoch Humberta. Inny domus, tzw. Dom Stulecia, zawdzięcza swoją nazwę temu, że dokładnie 1800 lat od pogrzebania Pompejów odkopano budowlę.
Są także obiekty, które swoje nazwy zawdzięczają od przypuszczalnych właścicieli domostw np. Dom Wettiuszów czy Dom Jukundusa.
Dla lepszego zorganizowania wykopalisk i oznaczenia budowli w XIX wieku słynny badacz Giuseppe Fiorelli zaproponował podział miasta na 9 stref (regiones), kwartały (wydzielone ulicami) i oznaczanie kolejnych wejść. I w ten sposób otrzymywano zapis jak np. dla Domu Wettiuszów – VI.XV.1 – który mówi nam że budowla ta znajduje się w szóstym regionie, piętnastym kwartale, a do budowli prowadzi pierwsze wejście.
