Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Oktawian August używał pewnych charakterystycznych dla siebie zwrotów: zamiast „głupi”, mawiał „pała”; do określenia szybkości wykonania jakiejś czynności, używał określenia „szybciej, niż gotują się szparagi”; zamiast mawiać „szalony”, używał określenia „w głowę stuknięty”.
Żyjący na przełomie I i II wieku n.e. Apollodoros z Damaszku, był jednym z najsłynniejszych architektów starożytności. Pracował dla cesarza Trajana, dla którego był niezmiernie przydatny m.in. podczas tzw. wojen dackich – zaprojektował most, który przerzucono przez Dunaj, by stworzyć możliwość pokonania rzeki przez rzymskie legiony. Ponadto zaprojektował Forum Trajana, łuki triumfalne cesarza w Benewencie i Anconie, być może brał udział w powstaniu jednego z cudów architektury starożytnej – Panteonu1.
Na skórze Oktawiana Augusta znajdować się miało wiele znamion; Swetoniusz twierdzi nawet, że układały się one na plecach i brzuchu w gwiazdozbiór Niedźwiedzicy. Ponadto cesarz August panicznie bał się burzy i piorunów.
Oktawian August miał zorganizować tzw. ucztę dwunastu bogów, czyli biesiadę, na której każdy gość przebrany był za bóstwo. Cesarz wybrał dla siebie postać Apollina. Ludności Rzymu nie spodobało się to z dwóch powodów – uznano tego typu zabawy za wzbudzające gniew boży, a po drugie – panował wtedy wielki głód w mieście. Ludzie mówili nawet, że „całe zboże zjedli bogowie”.
Cesarz Oktawian August nie cierpiał zwrotów grzecznościowych – kiedy pewnego razu w czasie widowiska artysta zwrócił się do niego słowami „O panie sprawiedliwy i dobry”, August zganił go za to w publicznym obwieszczeniu. Zabronił nawet swoim dzieciom i wnukom zwracać się do siebie per „pan”.
Oktawian August, po zwycięstwie pod Akcjum (31 p.n.e.) i samobójczej śmierci Kleopatry i Antoniusza, kiedy wjeżdżał do Aleksandrii, kazał się zaprowadzić do grobowca wielkiego macedońskiego wodza Aleksandra Wielkiego. Według przekazu Swetoniusza oddał ciału Macedończyka cześć, nałożył na jego głowę złotą koronę i obsypał zwłoki kwiatami.
Kielich Likurga (nazywany także pucharem Likurga) jest przykładem zaawansowania kultury rzymskiej. W zależności od tego, pod jakim kątem padają na kielich promienie słoneczne, zdobienia naczynia mienią się w różnych kolorach. Gdy są oświetlone od przodu, są zielone. Natomiast przy świetle padającym od tyłu zmieniają barwę na czerwony. Tym samym można stwierdzić, że Rzymianie byli pionierami nanotechnologii!
Pomiędzy 160, a 174 rokiem n.e. wzniesiony został na zachodnim krańcu południowego stoku Akropolu Odeon, czyli budynek przeznaczony do wystąpień muzycznych. Sponsorem budowy był Herod Attyk, który chciał w ten sposób upamiętnić śmierć swojej żony – Regilli. Była to trzecia tego typu budowla w Atenach, po wzniesionych przez Peryklesa (V w. p. n.e.) i Agrypę (15 r. p.n.e.). Odeon Heroda Attyka mógł pomieścić ok. 5.000 widzów. Dla lepszej akustyki przykryty był cedrowym sufitem.
Skamieniały chleb rzymski z 79 roku n.e. Na pieczywie widnieje napis: własność Celer, niewolnik Q. Granius Verus. Znalezisko pochodzi z Herkulanum (w pobliżu Pompejów) i datowane jest na I wiek n.e. Co warte podkreślenia podstawowym składnikiem obiadu Rzymianina był właśnie chleb.
Ciekawe znalezisko z czasów rzymskich, z dzisiejszej Francji. Czaszka rzymskiego legionisty, który poległ w czasie wojen galijskich, około roku 52 p.n.e.
