Forma Urbis Romae – mapa Rzymu
Forma Urbis Romae nazywana także (Forma Urbis Severiana) to pochodząca z czasów dynastii Sewerów (193-235 n.e.) mapa starożytnego Rzymu. Jest to jedyny zachowany ze starożytności plan tego typu.
Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Ciekawostki starożytnego Rzymu
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Czy Rzymianie pijali piwo?
Piwo, napój obecnie niezwykle popularny, w cywilizacji greckiej i rzymskiej nie cieszył się popularnością. Pliniusz Starszy określał piwo nazwą wina z jęczmienia i traktował bardzo pogardliwie. Podobno ich piana miała dobrze robić na cerę twarzy. Pliniusz stwierdza, że o samych napojach pisać nie będzie i przechodzi, czym prędzej do opisu wina. Tacyt wspomina, że Germanie raczyli się napojem ze sfermentowanego jęczmienia lub pszenicy.
Obóz rzymski – dzieło żołnierza
Obóz rzymski (castrum Romanum) charakteryzował się doskonałym wykonaniem. Budowany był z drewna, a siłą roboczą byli legioniści. Należy zauważyć, że Rzymianie charakteryzowali się doskonałym kunsztem budowniczym.
Bellum sociale
Wojna ze sprzymierzeńcami (tzw. bellum sociale) toczona w latach 90-88 p.n.e. była konfliktem Republiki Rzymskiej z italskimi sprzymierzeńcami (socii). Od lat stosowana polityka „dziel i rządź” pozwalała utrzymać pod panowaniem liczne miasta i ludy Italii. Kontrowersyjna śmierć trybuna ludowego, Marka Liwiusza Druzusa forsującego między innymi nadanie praw obywatelskich wszystkim wolnym mieszkańcom Italii, a także podział wszystkich gruntów publicznych, spowodowała gwałtowny wybuch zbuntowanych plemion italskich.
Samospalenie praktykowano już w starożytności
Samospalenie było sposobem odebrania sobie życia, które stosowane było od czasów antycznych. Najczęściej ukazywało ono odwagę nieszczęśnika oraz wyrażało swego rodzaju protest przeciwko niesprawiedliwości.
Kara wygnania w Rzymie
W antycznym Rzymie powszechnie stosowano karę wygnania. Jedną z jego odmian była kara interdicere aquae et ignis („zabronić ognia i wody”). Skazaniec zmuszony był opuścić rzymskie ziemie i tracił automatycznie swój majątek na rzecz państwa. Jeśli wygnaniec wrócił nadal był traktowany jako banita; miał m.in. zakaz używania ognia i wody oraz mógł zostać zabity bez żadnego procesu.
Gwałciciel nie miał łatwo
W starożytnym Rzymie, winnemu gwałtu miażdżono jądra dwoma kamieniami. W starożytnym Rzymie gwałty – o ile nie dopuścili się ich władcy – karane były surowo. Ofiara otrzymywała młotek i kij, i przy pomocy tych przyrządów mogła bić swego oprawcę do woli. Kara za gwałt ze szczególnym okrucieństwem znajdowała finał w rękach kata, który pobitego już gwałciciela własnoręcznie dusił. Cesarz Makryn, za gwałt popełniony na służącej przez dwóch żołnierzy, zastosował wobec nich niebywałą kaźń: rozkazał zaszyć przestępców w rozprutych brzuchach byków, tak by na zewnątrz wystawały im jedynie głowy.
Kto decydował o karze dla mordercy we wczesnym Rzymie?
Według pierwotnych zasad społecznych w antycznym Rzymie to rodzina ofiary wybierała rodzaj kary dla mordercy. Nie posiadamy żadnych spisanych norm prawnych, w zbiorze XII tablic, które regulowałyby prawa mordercy.
Wielka bratobójcza walka
Okres wojen domowych I wieku p.n.e. był czasem wielkiej bratobójczej walki między samymi obywatelami Rzymu. Jak zauważył Marek Fawoniusz, przyjaciel Katona: „podlejsza od bezprawia monarchii jest wojna bratobójcza”1.
Rzymski bursztyn
Antyczni Rzymianie nazywali bursztyn lyncurium (inne nazwy to lyngurium lub ligurium), czyli „mocz rysia”, albowiem według wierzeń złocisty przedmiot powstawał ze skamieniałego moczu tego drapieżnika (ponoć najlepsze pochodziły z moczu samca).
