Kiedy plaga pojawiała się w jakimkolwiek antycznym mieście ginęło tak wiele ludzi, że władza rezygnowała z indywidualnych pochówków na rzecz masowego grzebania zmarłych. Przykładem takiego pochówku jest odnaleziony w Rzymie w 1876 roku masowy grób o głębokości 40 metrów z czasów wczesnego cesarstwa.
Podobno kiedy odkryto grób i znajdujące się tam ciała, wciąż generowały odór.
