Marmurowe popiersie Faustyny Starszej (Faustina Major) – żony cesarza Antoninusa Piusa (138-161 n.e.). Popiersie znajduje się w Muzeach Kapitolińskich w Rzymie. Cesarzowa zmarła we wczesnym okresie rządów męża – 140 roku n.e.
Śmierć Faustyny był szokiem dla Antoninusa. Cesarz postanowił uczcić jej cześć: senat uznał ją za bóstwo, a na Forum Romanum wzniesiono Świątynię Faustyny. Powstało jej wiele posągów ze złota i srebra oraz wybijano monety z jej wizerunkiem oraz słowami DIVA FAVSTINA.
Również na jej cześć władca powołał nową organizację charytatywną Puellae Faustinianae („Dziewczynki Faustyny”), której głównym zadaniem było wspieranie sierot i biednych dzieci w całej Italii. Wsparcie opierało się głównie na rozdawaniu jedzenia lub edukacji. W Rzymie tego typu działalność określano jako alimenta. Jej początków upatrywać należy za rządów Nerwy, a ulepszenia i zorganizowania za Trajana.
