Kwintus Fulwiusz Flakkus (Quintus Fulvius Flaccus) był synem czterokrotnego konsula o tym samym nazwisku. W 182 r p.n.e został pretorem w Hiszpanii, gdzie odniósł szereg zwycięstw nad ludem Celtoiberów. W 179 r p.n.e, został konsulem w Rzymie, a w 174 został wybrany cenzorem.
Podczas sprawowania urzędu cenzorskiego, postanowił spełnić swoje postanowienie z czasów gdy był pretorem w Hiszpanii. Wtedy to poprzysiągł, że jeśli uda mu się pokonać Celtoiberów wybuduje świątynię Fortunie Ekwickiej (Fortuna Equestris – patronka jeźdźców, formacji wojskowej), a później warstwy społecznej – ekwitów (equites)).
Jak przekazuje historyk Liwiusz, Flawiusz z zapałem zabrał się do realizacji swojego przyrzeczenia. By dodać splendoru budowanej przez niego świątyni, rozporządził nawet zdjąć marmurowe płyty oraz dachówki ze świątyni Junony Lacyńskiej ( miejscowość Lacinium w Brucjum, gdzie znajdowała się słynna świątynia Junony). Świątynię ukończono i poświęcono 13 sierpnia 73 r p.n.e.
Niestety wybudowanie świątyni, zamiast przynieść Kwintusowi przychylność bogów, odniosło wręcz odwrotny skutek. Liwiusz mówi, że „smutek i strach opanowały jego umysł”. Ludność rzymska, uznała, że bogini Junona za świętokradztwo jakiego dopuścił się Flawiusz, bezczeszcząc jej świątynię, rzuciła na niego obłęd. W wyniku czego stracił równowagę ducha i zaczął popadać w coraz głębszą depresję. Kiedy pewnego dnia przyniesiono mu informację, że jeden z jego synów zmarł a drugi jest ciężko chory, załamał się całkowicie. Następnego dnia, w sypialni znaleziono jego ciało wiszące na belce.
Rzymianie w niektórych przypadkach uznawali samobójstwo, za honorowe. Ale samobójstwo Flaccusa uznano jako dowód jego niestabilności umysłowej. Senat obawiając się dalszego gniewu bogini Junony, rozkazał zwrócić zrabowane dachówki i marmurowe płyty na swoje pierwotne miejsce.
Dokładna lokalizacja świątyni Fortuny wybudowanej przez Flaccusa, nie jest znana. Tak samo nie znany jest jej wygląd. Witruwiusz twierdził że znajdowała się ona w pobliżu Teatru Pompejusza i prawdopodobnie została zniszczona w 21 n.e, w wyniku pożaru. Po pożarze nie została odbudowana.
