Rzymska figurka, wykonana z brązu, ukazująca rękę, która była elementem kultu boga Sabazjosa. Obiekt datowany na I-II wiek n.e.
Bóstwo to posiadało trackie lub frygijskie pochodzenie. Sabazjos był utożsamiany z Zeusem / Jowiszem lub Dionizosem. Jego kult stał się także popularny w cesarstwie rzymskim.
Węże odgrywały sporą rolę w jego kulcie o charakterze orgiastycznym (obok prawej dłoni w geście błogosławieństwa). On sam także chętnie przyjmował tę postać. Przedstawiano go jako brodatego mężczyznę w czapce frygijskiej. Jego atrybutami obok węży były też jaszczurki, żółwie, żaby i szyszka pinii.
Ukazana ręka mogła pełnić elementem symboliczny w sanktuarium bóstwa; niekiedy „ręka” była po prostu zaczepiana na palach i noszona w procesjach.
