Przedmiot, oznaczony numerem 15 na ekspozycji, to rzymski wziernik ginekologiczny (speculum magnum matricis). Grecko-rzymscy pisarze wspominają, że medycy zalecali użycie takiego przyrządu w diagnozie i leczeniu chorób waginy i macicy. Jak się jednak okazuje wiele takich przyrządów nie przetrwało do naszych czasów. Głównie za sprawą tego, że wykonane były z brązu, tak więc wykorzystywano materiał do produkcji innych produktów.
Numerem 14 oznaczony jest wziernik odbytnicy. Najwcześniejsza wzmianka o tym narzędziu pochodzi od Hipokratesa, który wspomina, że kiedy pacjent leży na plecach lekarz może ocenić przy pomocy narzędzia stopień owrzodzenia jelita.
Według informacji na ekspozycji, numer 17 to męskie cewniki, które stosowano w celu złagodzenia bolesnego zatrzymania moczu.
Artefakty znajdują się w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu. Obiekty odkryto w Pompejach.
