Toaleta w pompejańskim domu publicznym. Osoba korzystająca z toalety wypróżniała się do nocnika/naczynia, które znajdowało się pod dziurą. Ekstrementy i mocz były następnie od razu wyrzucane do ścieków poza dom.
Z racji na to, że toaleta wewnątrz budynku nie posiadała kanału z bieżącą wodą i nie można było użyć kija z gąbką (zwanego tersorium lub xylospongium) do podmycia się, zamiast tego używano wiadra ze słoną wodą lub wodę z octem. W ostateczności Rzymianie korzystali z pessoi, małych kamieni, którymi się podcierali.
