Zaćma oczu, choroba prowadząca do ślepoty leczona była już w antycznym Rzymie. W 29 roku n.e. w De Medicinae, w dziele rzymskiego encyklopedysty Aulusa Korneliusza Celsusa można znaleźć sposób leczenia tego schorzenia. Mamy też dowody na przeprowadzone za Rzymian liczne operacje na gałce ocznej.
Jak się okazuje Rzymianie posiadali bardzo dużą wiedzę o budowie gałki ocznej, co udowadniają właśnie zapiski Celsusa. Po zabiegu medyk zaleca zrobienie okładu z miękkiej wełny nasiąkniętej białkiem z jajka.
