Ciekawostki starożytnego Rzymu (Źródła historyczne)

Czytam właśnie „Dzieje Rzymu od założenia Miasta” autorstwa starożytnego historyka Tytusa Liwiusza i choć dopiero powoli chłonę pierwsze księgi jego dzieła, już dzisiaj chciałbym podzielić się z Wami pewnymi refleksjami.

Swetoniusz (ok. 69 – po 122 n.e.), rzymski historyk przeszedł do historii jako twórca biografii cesarzy rzymskich od Oktawiana Augusta do Domicjana, uwzględniając Juliusza Cezara – pierwszego z „cezarów”. Dziełem tym jest „Żywot cezarów” (De vita Caesarum).

„Historia Augusta”¹ jest zbiorem biografii rzymskich cesarzy i uzurpatorów, zaczynając od początków panowania Hadriana (117 n.e.) do śmierci Numeriana (284 n.e.). Jest to jedno ze źródeł historycznych, wokół którego jednak wciąż krążą liczne wątpliwości.

Wielkim dziełem rzymskiego pisarza i naukowca Pliniusza Starszego była „Historia naturalna” (Naturalis historia) – antyczna encyklopedia. Co ciekawe było to jedyne zachowane dzieło pisarza.

De Officiis jest to esej Cycerona podzielony na trzy księgi, w których Cyceron wyjaśnia swoją koncepcję najlepszego stylu życia; jak się powinien zachowywać prawdziwy Rzymian; i podkreśla potrzebę przestrzegania zobowiązań moralnych. Ponadto Cyceron skrytykował Cezara i jego dyktaturę.

Pozycję niewolnika w świecie rzymskim świetnie ukazuje fragment utworu – Satyricon, której autorstwo przypisuje się Gajuszowi Petroniuszowi, pierwszo-wiecznemu znawcy dobrego smaku i wartości artystycznych. Autor opisuje jak jeden z bohaterów utworu, niejaki Trymalchion – wyzwoleniec, który ciężką pracą i wytrwałością osiągnął wolność i bogactwo – pstryka palcami na swojego niewolnika. Ten na wezwanie przynosi nocnik, do którego oddaje potrzebę jego pan. Następnie przynosi misę wody do umycia rąk.