Cesarz rzymski Marek Aureliusz Sewer Antoninus (188-217) żył tylko 29 lat, a cesarstwem rządził od 211 r. do 217 r. Był starszym synem Lucjusza Septymiusza Sewera i Julii Domny. Wychowywał się w środowisku zainteresowanym filozofią. Karakalla to przezwisko, które w starożytnych źródłach pojawia się w formie Karakallos (Caracallus) i oznacza płaszcz, którego cesarz często używał. Nowożytna nauka przyjęła ten przydomek, aby uniknąć pomyłek z innymi Markiem Aureliuszem znanym z historii rzymskiej. Po krótkim wspólnym panowaniu z bratem Publiuszem Septymiuszem Getą, Karakalla kazał go zamordować, prawdopodobnie pod koniec 211 r. W 212 r. cesarz nadał obywatelstwo rzymskie wszystkim mieszkańcom państwa. Jego marzeniem był podbój Wschodu i stworzenie światowego imperium. Karakalla był wielbicielem Aleksandra Wielkiego. Podobnie jak jego idol, nie stronił od pełnego niedogodności życia wojskowego i cieszył się popularnością wśród żołnierzy. Jednak gorący temperament i gwałtowne maniery Karakalli doprowadziły go do aktów okrutnej tyranii. Niniejsze opracowanie dotyczy tajemniczego epizodu wojny prowadzonej przez Karakallę na Wschodzie, co wpisywało się w naśladownictwo Aleksandra Wielkiego. W grudniu 215 r. cesarz przybył do Aleksandrii, egipskiej metropolii założonej przez Aleksandra. Jednak zamiast świętować pobyt w Egipcie, Karakalla skazał na śmierć zarządców prowincji i przedstawicieli lokalnego rzemiosła, a w kwietniu 216 r. dokonał masakry mieszkańców miasta.
Produkt jest tymczasowo niedostępny
Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum
