Lukrecjusz (Titus Lucretius Carus) żył w latach ok. 99-55 p.n.e. Był to rzymski poeta i filozof.
- „Ileż lepiej na człeka spoglądać, gdy w niedoli,
Gdy go nieszczęścia trapią, bo łatwiej się pozwoli
Poznać, i w ciężkiej walce z nieubłaganym losem
Zrzuci maskę i z piersi własnym przemówi głosem”- łacina: [Quo magis in dubiis hominem spectare periclis
convenit adversisque in rebus noscere qui sit;
nam verae voces tum demum pectore ab imo
eliciuntur [et] eripitur persona manet res] - źródło: Lukrecjusz, De rerum natura, III.55
- łacina: [Quo magis in dubiis hominem spectare periclis
- „A życia nikt nie otrzymuje na własność, lecz wszyscy do użytku”
- łacina: [Vitaque mancipio nulli datur, omnibus usu]
- źródło: Lukrecjusz, De rerum natura, III, 971
- „Bowiem jak małe dzieci w nocy nie zmrużą oka
Drżąc przed strachami, równie my czasem i w dzień biały
Boimy się upiorów, zwodniczych i nietrwałych
Jak te, przed których widmem trwoży się serce dzieci”- źródło: Lukrecjusz, De rerum natura, III
- „Co minęło, nie wróci; daremne błagania!”
- „Kto unika miłości nie tracąc jej czarów, ale nie płacąc okupu, zbiera najwięcej rozkoszy”
- „Mężczyzn namiętność bardzo często oślepia, każąc widzieć w kochance zalety, których nie ma”
- „Nauka uwolniła człowieka od lęku przed bogami”
- „Nic nie powstaje z niczego”
- łacina: [Ex nihilo nihil fit]
- źródło: Lukrecjusz, De rerum natura, I
- „Wzmagają się jedne narody, inne marnieją […] i jak gońcy przekazują pochodnie życia”
- łacina: [Augescunt aliae gentes aliae minuuntur […] et quasi cursores vitai lampada tradunt]
- źródło: Lukrecjusz, De rerum natura, II, 77/79
- „Z głębi serca”
- łacina: [Ab imo pectore]
- źródło: Lukrecjusz, De rerum natura, 3.57
- „Z niczego nic”
- łacina: [De nihilo nihil]
- opis: maksyma przypisywana greckiemu filozofowi Parmenidesowi. Nawiązanie do kosmologii, jakoby byt jest wieczny, nie miał początku ani końca oraz był jedyny.
- źródło: Lukrecjusz, De rerum natura, 1.148–156
- „Złote słowa”
- łacina: [Aurea dicta]
- opis: tak opisuje poeta słowa swojego nauczyciela.
- źródło: Lukrecjusz, De rerum natura, III, 12
- „Żądza, choć niema, mówi o przyszłej rozkoszy”