Jest to pod pewnymi względami praca typowa dla współczesnych historyków francuskich, na których ukształtowanie kolosalny wpływ ma w dalszym ciągu, tak zwana „Szkoła Annales”. Przejawia się to w tym, że aspekty historii polityczno-militarnej omawianego okresu bizantyjskich dziejów zostały ograniczone do pierwszego rozdziału książki, w którym każde zdanie dostarcza czytelnikowi wielu informacji o przeszłych zdarzeniach, przedstawionych w porządku chronologicznym.
Kolejne rozdziały poświęcone są różnym kwestiom, gospodarczym, społecznym oraz administracyjnym (kościelnym oraz świeckim) wschodniorzymskiego państwa. Szczególnie przypadły mi do gustu rozdziały poświęcone organizacji wschodniorzymskiej armii w omawianym okresie dziejów oraz rozdziały traktujące o poszczególnych prowincjach bardzo kulturowo zróżnicowanego, ale, przechodzącego coraz bardziej na grekę cesarstwa. Utrata Egiptu, Syrii, Palestyny oraz Afryki Północnej na rzecz Arabów, jaka nastąpiła w VII wieku naszej ery, ułatwiła grece masz ku dominacji w państwie bizantyjskim.
W omawianej publikacji nie zabrakło też danych ilościowych, odnośnie demografii historycznej, handlu, czy gospodarki pieniężnej, co dodatkowo czyni ją godną uwagi. Pewien niedosyt, spowodowany upchaniem całej historii politycznej z lat 330 – 641 n.e. w pierwszym rozdziale opracowania, może czytelnik z powodzeniem zniwelować chociażby lekturą klasycznej pracy autorstwa Georga Ostrogorskiego.