Wenus (Venus), nazywana także Wenerą. Bogini miłości, utożsamiana z grecką Afrodytą. Pierwotnie Wenus była italską boginią wiosny, roślinności i warzyw. Była matką Kupidyna, bożka miłości, który przestrzeliwał serca strzałą miłości. Tuż przed założeniem Rzymu miała sanktuarium niedaleko Ardei.
Głównymi atrybutami tej bogini były owoce i kwiaty. Natomiast zwierzętami które jej towarzyszyły były gołębie. W sztuce najczęściej była ukazywana naga lub do połowy obnażona, ale także jako piękna i młoda jadąca rydwanem zaprzężonym w gołębie.
Uważana była za pramatkę rodu julijskiego, zwłaszcza za czasów Juliusza Cezara. Według mitu podała Eneaszowi włócznię, która utkwiła w pniu drzewa w czasie jego walki z italskim bohaterem Turnusem. W niektórych wersjach mitu Eneasz uchodzi za syna Wenus.
Najstarsza świątynia Wenus znajdowała się na Kapitolu.
