Tarany rzymskie tak jak inne tego typu miała za zadanie kruszyć mury obronne lub niszczyć bramy twierdz. Rzymianie aby chronić żołnierzy poruszających taran przed pociskami broniących, obudowali belkę tarana potężną szopą na kołach. Dach tej budowli posiadał specjalne wzmocnienia – przykrywały go zapobiegające podpaleniu świeże zwierzęce skóry.
Taran miał końcówkę okutą metalem i wisiał na specjalnych potężnych linach. Żołnierze przebywający wewnątrz tarana, po podejściu do przeszkody musieli rozkołysać belkę, która rytmicznie uderzała w przeszkodę.
