Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Państwo rzymskie istniało praktycznie przez XIII wieków, będąc przez ten czas wielokrotnie czynnikiem nadającym bieg historii. Postanowiłem więc, że historię starożytnego Rzymu opowiadać będę w poszczególnych artykułach niżej zawartych, które niekoniecznie zawsze dotyczyć będą Wiecznego Miasta.
Zachęcam do podsyłania artykułów oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Antyczny Rzym był niezwykle rozbudowaną aglomeracją miejską, która u szczytu potęgi liczyła milion mieszkańców. Na zachodzie dopiero w XIX wieku udało się osiągnąć taki poziom rozwoju. Naturalnie, aby taka masa ludzi mogła się wyżywić i zapewnić podstawowe warunki życiowe musiała kupować produkty pierwszej potrzeby. Z pomocą przychodzili uliczni straganiarze i sprzedawcy, których na rzymskich ulicach było mnóstwo.
Spintriae były to żetony rzymskie (tessera) ukazujące sceny erotyczne, występujące w okresie wczesnego cesarstwa i mające zapewne związek z prostytucją w domach publicznych. Jednak co jest warte podkreślenia, po dziś dzień ich funkcja i przeznaczenie nie zostały dokładnie wyjaśnione i występują rozmaite hipotezy.
Antyczny Rzym po zmroku był niebezpiecznym miejscem. Na początku I wieku p.n.e. stolica Imperium liczyła około miliona mieszkańców – bogatych i biednych, niewolników i wyzwoleńców, obywateli i obcych. Metropolia ta była naprawdę konglomeratem różnych warstw społecznych, nacji i kultur.
W okresie Cesarstwa Rzymskiego, Rzymianie byli jednym z najbogatszych narodów na świecie. Ile zarabiał przeciętny Rzymianin i jak wiele mógł sobie kupić za swoje wynagrodzenie? Odpowiedzi na takie pytania podjął się Ośrodek Badań nad Antykiem Europy Południowo-Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. Do przeliczeń uwzględniono obecne ceny metali szlachetnych, takich jak złoto, brąz i srebro, jak i średnie wynagrodzenie w Polsce. Pomimo faktu, że podane przez badaczy informacje mają tylko charakter poglądowy, pozwalają one odkryć, jaki status materialny posiadali Rzymianie określonych profesji.
Wyższe warstwy społeczne Rzymu przykładały uwagę do tego jak się ubierały i jaka moda panowała w tym czasie. Rzymskie ubrania dużo zawdzięczały Grekom, jednak należy podkreślić że Rzymianie stworzyli własny styl i krój odzieży (można powiedzieć bardziej wyrafinowany).
Rzymianie mając pod swoją kontrolą ogromne połacie ziemi z pewnością mieli na co dzień do czynienia z ludnością czarnoskórą. Co ciekawe stosunek liczby mieszkańców rasy białej do rasy czarnej nie był zawsze korzystny tylko na rzecz tych pierwszych.
Miliony turystów przyjeżdżają do Włoch oglądać i fotografować imponujące zabytki, będące pozostałością po starożytnych Pompejach i Rzymie. Jednak czasy republiki i cesarstwa rzymskiego to nie tylko piękne wille zamożnych patrycjuszy ale również „blokowiska” zapełnione biedotą.
W starożytnym Rzymie o psach pisano stosunkowo dużo i raczej pochlebnie. Było to zwierzę wszechobecne w kulturze i w życiu codziennym Rzymian i mieszkańców Imperium Romanum. Pisali o nim Pliniusz Starszy, Cyceron, Columella, Katon Starszy i wielu innych, mniej sławnych autorów.
Zwierzęta pełniły w życiu Rzymian najróżniejsze role. Na wstępie należy zwrócić uwagę na znaczenie zwierząt w religii rzymskiej. Wpływy etruskie spowodowały, że początkowo proste obrzędy religijne Rzymian komplikowały się coraz bardziej. Zaczęli oni starać się odgadywać zamiary bogów odczytując je ze zjawisk przyrody, z wnętrzności zwierząt składanych w ofierze, a zwłaszcza z wątroby, której barwa i kształt były różne u poszczególnych osobników. Próbowano odczytywać przyszłość z lotu i zachowania się ptaków (np. auspicje). Obserwowano lot sępów lub kruków i sposób w jaki poświęcone kury zbierały ziarno.
