Ta strona nie może być wyświetlana w ramkach

Przejdź do strony

Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.

Kultura i sztuka rzymska

Ten wpis dostępny jest także w języku: angielski (English)

Koloseum
Koloseum | Autor: Jimmy Walker / Creative Commons Attribution-Share Alike 2.0 Generic

W miarę upływu czasu państwo rzymskie stopniowo się powiększało. Sami Rzymianie zetknęli się z kulturami rozmaitych ludów. Wiele z nich reprezentowało kultury starsze i bardziej atrakcyjne od rzymskiej. Stąd też Rzymianie ulegli po części urokowi tych kultur, lecz jednocześnie wnieśli do dorobku kulturowego ludzkości swój własny oryginalny wkład.

Rzymianie od samych początków państwa pozostawali w wielkim kompleksie wobec Greków. Zetknięcie się z miastami greckimi na południu Italii dało początek ich fascynacji kulturą grecką. Szybko ulegli jej oddziaływaniu, a pierwsze dzieła można uznać za kopie tych hellenistycznych.

Rzymianie nie wykształcili nowej, odrębnej kultury, a jedynie przejęli wzorce innych kultur. Dziedziną sztuki, w której Rzymianie osiągnęli wybitne zdolności, była architektura. Architektura rzymska ukształtowała się w znacznej mierze pod wpływem architektury hellenistycznej oraz architektury etruskiej. Majestatyczne budowle, takie jak np. Koloseum, Panteon, termy, świątynie, akwedukty czy drogi rzymskie po dziś dzień stoją na swoich miejscach i są dowodem siły myśli inżynieryjnej Rzymian.

Rzeźba starszego mężczyzny z połowy I wieku p.n.e. Jest to albo wizerunek kapłana, albo paterfamilias.
Autor: shakko | Na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0.

Kultura rzymska w ciągu stuleci uległa wielu przemianom. W rozwoju sztuki rzymskiej przyjmuje się podział na okresy: królewski (VI wiek p.n.e.), republiki (V-I wiek p.n.e.), cesarstwa (30 rok p.n.e. – koniec IV wieku n.e.). W momencie największego rozkwitu państwo obejmowało Europę Zachodnią i Południową, Afrykę i Bliski Wschód. W tym czasie nastąpiło silne przemieszanie religii, obyczajów, sztuki wszystkich państw wchodzących w skład imperium.

Kultura rzymska w swojej najpierwotniejszej części była kulturą pasterzy i rolników. Jednak w miarę rozszerzania się granic państwa rzymskiego wchłaniało ono ludy o dużo wyższej kulturze i przyjmowało ją. Stąd wpływy etruskie obecne w kulturze rzymskiej. W III wieku p.n.e., gdy Rzymianie podbijali bogate miasta greckie, zwożono do stolicy posągi, obrazy i klejnoty. Rzymianie oglądali i podziwiali dzieła greckiej sztuki i architektury, zmieniając swój stosunek do kultury i nauki. Młodzież zaczęła wyjeżdżać do ośrodków nauki greckiej. Rzymianie interesowali się tymi dziełami filozofii, które obejmowały etykę, teorię państwa i społeczeństwa.

Kultura rzymska, wiele zawdzięcza cesarzowi Oktawianowi Augustowi. W jego kręgu znaleźli się: Wergiliusz, Horacy i Owidiusz. W cesarstwie rzymskim rozwijała się również historiografia. Najwybitniejsi historycy to: Tacyt, Swetoniusz, Trankowillius, Plutarch. Cezar i August podjęli również planowaną przebudowę miasta. Miało ono świadczyć o wielkości i potędze Imperium Rzymskiego. Centralnym punktem miasta był rynek (forum), w stolicy Forum Romanum. Tu ulokowano najważniejsze gmachy państwowe i świątynie. Oprócz nich były tu także bazyliki (duże sale sądowe – targowe) i kuria (budynek posiedzeń senatu). Kolejni władcy oddawali nowe budynki, jednocześnie budując fora. Do budynków publicznych zaliczyć tez można termy, czyli łaźnie (np. termy Karakalli), teatry czy amfiteatry (Koloseum) zbudowane przez Flawiuszów oraz cyrki, w których odbywały się wyścigi konne. Bardziej niż nauki humanistyczne pociągały Rzymian wszystkie nauki techniczne i inżynieryjne. Do dzisiaj imponują nam dzieła rzymskiej myśli technicznej – drogi i akwedukty. Specyficznie rzymską dziedziną sztuki była rzeźba portretowa, naturalistycznie ukazująca oblicza władców, wodzów czy zwykłych obywateli.

Typowa mozaika rzymska przedstawiająca wilczycę, karmiącą Romulusa i Remusa.
Źródła wykorzystane
  • Kumaniecki Kazimierz, Historia kultury starożytnej Grecji i Rzymu
  • Piszczek Zdzisław (red.), Mała encyklopedia kultury antycznej, Warszawa 1983
  • Winniczuk Lidia, Mały słownik kultury antycznej: Grecja, Rzym, 1968

IMPERIUM ROMANUM potrzebuje Twojego wsparcia!

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na kanałach społecznościowych, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie. Nawet najmniejsze kwoty pozwolą mi opłacić dalsze poprawki, ulepszenia na stronie oraz serwer.

Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!

Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM

Dowiedz się więcej!

Wylosuj ciekawostkę i dowiedz się czegoś nowego o antycznym świecie Rzymian. Wchodząc w poniższy link zostaniesz przekierowany do losowego wpisu.

Losowa ciekawostka

Losowa ciekawostka

Odkrywaj tajemnice antycznego Rzymu!

Jeżeli chcesz być na bieżąco z najnowszymi wpisami na portalu oraz odkryciami ze świata antycznego Rzymu, zapisz się do newslettera, który jest wysyłany w każdą sobotę.

Zapisz się do newslettera!

Zapisz się do newslettera

Księgarnia rzymska

Zapraszam do kupowania ciekawych książek poświęconych historii antycznego Rzymu i starożytności. Czytelnikom przysługuje rabat na wszelkie zakupy (hasło do rabatu: imperiumromanum).

Zajrzyj do księgarni

Księgarnia rzymska

Raport o błędzie

Poniższy tekst zostanie wysłany do naszych redaktorów