Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Państwo rzymskie istniało praktycznie przez XIII wieków, będąc przez ten czas wielokrotnie czynnikiem nadającym bieg historii. Postanowiłem więc, że historię starożytnego Rzymu opowiadać będę w poszczególnych artykułach niżej zawartych, które niekoniecznie zawsze dotyczyć będą Wiecznego Miasta.
Zachęcam do podsyłania artykułów oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Przepełnieni współczesnym, pełnym szacunku spojrzeniem na rzemieślnika, artystę czy każdego innego szeroko pojętego wytwórcę “własnego” dzieła, możemy dopuścić się niemałego anachronizmu równie pozytywnie oceniając rzemieślnika w antycznym Rzymie.
Od zarania dziejów ludzi intryguje myśl o poznaniu przyszłości. Niezależnie od szerokości geograficznej, poziomu rozwoju cywilizacyjnego czy okresu historycznego powszechnie sądzono, że władzę nad losem jednostki oraz zbiorowości sprawuje siła wyższa, której personifikacją był liczny panteon bóstw.
Hermetyczność i swego rodzaju obcość kultury starożytnego Egiptu, fascynowała mieszkańców innych krain od zawsze. Monumentalna architektura budziła respekt, tajemnicze hieroglify, liczni bogowie o zwierzęcych głowach działały na ludzką wyobraźnię. Ogromne piramidy były symbolem nieprzemijającej sławy i nieśmiertelności. Kraj faraonów jawił się cudzoziemcom niczym baśniowa kraina, pełna magii i tajemnej wiedzy. Już starożytni Grecy uważali że żeby zagłębić wiedzę z jakiejkolwiek dziedziny należy udać się do Egiptu i tam studiować święte zwoje.
Kupcy byli w społeczeństwie rzymskim liczną grupą, jednak zawsze budzili niesmak. Handel wydawał się niegodnym Rzymianina zajęciem. Przeciwstawiano czynności kupieckie, czyli spekulacje cenowe, sprzedaż gotowych produktów i słowne transakcje fizycznej pracy na roli, pisaniu czy walce wręcz.
Kwestia ekscesów seksualnych w starożytnym Rzymie niewątpliwie obrosła legendą. Doskonale znane nam są wątki lubieżnych wyczynów trzeciej żony cesarza Klaudiusza, Valerii Messaliny. Ta żądna uciech nimfomanka bez wątpienia postawiła na nogi rzymską opinię publiczną.
Rzymska arena obfitowała zarówno w wyjątkowo niezwykłe historie jak i w zatrważające opowieści. Przybliżę wam dzisiaj kilka z nich.
Otia post negotia – co w tłumaczeniu brzmi odpoczynek po pracy, czyli czas wolny. Największy okres rozwoju wszelakiej rozrywki w starożytnym Rzymie to okres od panowania Oktawiana Augusta i jego słynnego pokoju Pax Augusta (Pax Romana), który wprowadzał pokój na terenie całego Rzymu.
Mało kto zastanawia się nad tym, jak niegdyś starożytni zamykali swoje domostwa, skrzynie czy cele. Jak się okazuje współczesny klucz czy zamek to właśnie wynalazek antyczny. Na przykład już w Egipcie czy Grecji stosowano zamki, które wykonywano z mocnego drewna. Większość jednak „patentów” ślusarskich pochodzi z Rzymu, który w dużej mierze przejął wiedzę od Etrusków.
Antyczni Rzymianie łapali dzikie zwierzęta głównie na potrzeby organizowanych walk i polowań w amfiteatrach (tzw. venationes). Egzotyczne zwierzęta sprowadzano z wielu krain i prowincji, a ich łapaniem najczęściej trudzili się tubylcy, którzy byli obeznani w swoim fachu i okolicy.
Kultura fizyczna od dawna należy do kluczowych aspektów naszego życia. Od zarania dziejów, ludzie korzystali z dobrodziejstw treningu ciała.
