Kasjusz Cherea był rzymskim żołnierzem służącym w armii rzymskiej w trakcie walk w Germanii. Najbardziej jednak znany jest nam z przekazów Swetoniusza, jako osoba, która zgładziła cesarza Kaligulę, z pobudek osobistych.
Kiedy w roku 37 n.e. tron po śmierci Tyberiusza objął Kaligula, Cherea albo znajdował się już w gwardii pretoriańskiej, albo miał zostać przyjęty. Jak podają źródła Cherea miał wyjątkowo wysoki głos, nie pasujący kompletnie do jego sylwetki i wojskowej funkcji.
Kaligula wielokrotnie naśmiewał się z jego głosu, określając go „przezwiskiem niedołęgi i baby”. Co więcej, kiedy Cherea pochylał się aby ucałować cesarski pierścień, Kaligula celowo nadawał dłoni „sprośny kształt i ruch”. Dodatkowo cesarz przekazywał mu hasła wartownicze typu: „Wenera” (określenie na eunucha) lub „Priap” (nawiązując do erekcji).
Ciągłe poniżanie na dworze spowodowały, że Cherea dołączył do spisku na życie cesarza. Dnia 24 stycznia 41 roku n.e. przebił Kaligulę mieczem; śmierć dosięgnęła także żonę Kaliguli – Cezonię – oraz ich córkę Julię Druzyllę. Pomimo przyczynienia się do zgładzenia tyrana, Cherea prawdopodobnie zmuszony był pożegnać się z życiem.
