Jak stwierdził niegdyś Seneka Młodszy: „Rzymianin gdziekolwiek podbija, tam się osiedla”1. Podboje Republiki Rzymskiej wynikały, w zdecydowanej mierze, głównie z potrzeby zdobywania ziemi i zwiększania plonów.
Klasyczny obywatel Republiki Rzymskiej był żołnierzem-rolnikiem, który po zakończonej służbie wojskowej zajmował się swoją ziemią. Chcąc podporządkować sobie podbite ziemie Rzymianie nie poprzestawali na tworzeniu kolonii, jak Grecy, ale osiedlali się na podbitych terenach. Oceniono, że jedynie sto lat potrzeba było, aby zdobyta prowincja stała się w pełni zromanizowana, a lokalni mieszkańcy byli lojalni wobec władzy centralnej Rzymu2.
