Legion rzymski (albo poszczególne jednostki legionu) podczas obrony, gdy sprawa zaszła zbyt daleko i wróg zdobywał przewagę, przyjmowały szyki obronne jak orbis – okrąg lub agmen quadratum – czworoboku. Wegecjusz (IV wiek n.e.) wspomina także o acies quadrata czyli pustym w środku czworoboku.
Niektórzy naukowcy uważają, że wspomniane formacje w rzeczywistości były bardzo podobne i miały na celu obronę swoich siły w obliczu niekorzystnych warunków bądź też przewagi przeciwnika. Często decyzja o ich sformowaniu padała na niższych szczeblach dowództwa, w obliczu nagłego ataku.
Zgodnie z przekazami źródłowymi orbis wykorzystali legioniści Kwintusa Tituriusa Sabinusa i Lucjusza Auruncuileiusa Kotty w roku 54 p.n.e., kiedy to zostali z zasadzki zaatakowani przez Eburonów pod wodzą Ambioryksa. Legioniści mieli jednak wówczas przyjąć bardziej formację czworoboku niżeli okręgu. Podobną formację miały przyjąć wojska Juliusza Cezara pod Ruspiną w roku 46 p.n.e.
Niezależenie jednak od kształtu głównym celem orbis, agmen quadratum czy też acies quadrata było zapewnienie udanego odwrotu lub umożliwienie walki z przeważającymi siłami wroga.
Warto nadmienić, że agmen quadratum był także szykiem marszowym obronnym, kiedy wozy zaopatrzeniowe znajdowały się w środku grupy marszowej.
