Mozaika przedstawiająca Bachusa; datowana na III wiek n.e. Znalezisko z okolic via Flaminia w Rzymie. Obecnie w muzeum Palazzo Massimo alle Terme.
Mozaiki z III wieku niekoniecznie są najwyższej jakości. Trzeci wiek to już okres niepokojów w cesarstwie, a także moment pojawienia się pierwszych sygnałów zmiany panującej estetyki. Ogólna zmiana gustów (choć trudno niekiedy oprzeć się wrażeniu, że także obniżenie umiejętności artystów) wiązała się także z mniejszym przywiązaniem do detalu i realizmu w sztuce. Widać to szczególnie na tej mozaice – niby kontynuuje ona dotychczasowe motywy pogańskie, ale twarz Bachusa nie wyraża już tej radości życia, beztroski, niefrasobliwości i alkoholowego upojenia. Przeciwnie – bóg wydaje się dziwnie zatroskany i smutny. Jakże odmienny to wizerunek od tych, które dominowały w sztuce jeszcze w II wieku n.e.! Aż chciałoby się powiedzieć, że ten Bachus zapowiada późniejsze poważne wizerunki chrześcijańskich świętych, które miały zdominować Wieczne Miasto w kolejnych wiekach.
Mnie jednak najbardziej fascynuje motyw falującej tkaniny, który otacza twarz Bachusa. Może jestem w błędzie, ale wydaje mi się, że to dosyć rzadki wzór
