Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Oprócz pożyczki (mutuum) do kontraktów realnych należały także przechowanie (depositum), użyczenie (commodatum) oraz zastaw (pignus). Pierwotnie istniała jedynie pożyczka, jednak z czasem grupa kontraktów realnych powiększyła się i wyodrębnionych zostało kilka różniących się od siebie typów tej kategorii umów.
Antyczny Rzym ze względu na rosnącą administrację i zaawansowane prawo musiał się w końcu zmierzyć z kwestią fałszerstw dokumentów i było to jedno z poważniejszych przewinień.
Kontrakty realne to najstarszy typ kontraktów, jakie występowały w prawie rzymskim. Ostatecznie do tego typu kontraktów należały pożyczka (mutuum), przechowanie (depositum), użyczenie (commodatum) oraz zastaw (pignus). Pierwotnie istniała jedynie pożyczka, która wywodziła się z jeszcze starszego nexum.
Spółki rozumiane dziś jako podmioty prawa handlowego z osobowością prawną nie istniały w starożytnym Rzymie, natomiast istniała podobna instytucja prawna, której echa znajdziemy w dzisiejszym prawie.
Kobiety w świecie rzymskim nie miały takiej samej pozycji jak mężczyźni;,m.in. nie mogły głosować w zgromadzeniach, ani piastować urzędów publicznych. Z drugiej jednak strony mogły posiadać ziemię, pisać własne testamenty i zeznawać w sądzie. Samodzielność ta była jednak ograniczona.
Jaka była pozycja prawna kobiet w antycznym Rzymie? Książki z prawa rzymskiego w tym Prawo rzymskie, Słownik Encyklopedyczny Witolda Wołodkiewicza podają wiele ciekawostek odnośnie praw i obowiązków, które zmieniały się na przestrzeni wieków i dotyczyły różnych grup.
Znajomość początków uniwersytetów lokowana jest w przeważającej części w czasach średniowiecza, odnosząc się do założenia pierwszej uczelni wyższej w Bolonii co miało miejsce około 1088 r. Oczywiście uniwersytet ten odniósł ogromny sukces w procesie przywracania dawnego blasku rzymskiemu systemowi prawnemu, czego reprezentantem był Irneriusz i założona przez niego szkoła glosatorów, jednak trzeba zdać sobie sprawę, że starożytni Rzymianie byli pionierami w zakresie zorganizowanego nauczania prawa i badania jego funkcjonowania.
W roku 18 p.n.e. powstała lex Iulia de maritandis ordinibus, wprowadzająca obowiązek pozostawania w związku małżeńskim, a w roku 9 n.e. lex Papia Poppea, nakładająca obowiązek posiadania dzieci.
Wraz w wprowadzeniem w 212 roku n.e. tzw. edyktu Karakalli (Constitutio Antoniniana) wszyscy wolni Rzymianie (oprócz peregrini dedicti – wolnych cudzoziemców) otrzymali prawa obywatelskie. Wydawać się mogło, że cesarz od tego momentu panował nad jedną i wspólną kategorią poddanych. Nie jest to jednak prawda.
W prawie rzymskim trwały i prawnie dopuszczalny związek między niewolnikami lub osobą wolną i niewolnikiem. Contubernium było związkiem czysto faktycznym, niewywołującym jakichkolwiek skutków prawnych. Dzieci pochodzące z takiego związku stawały się własnością właściciela niewolnicy.
