Ciekawostki starożytnego Rzymu (Wojskowość)

Juliusz Cezar jest jednym z największych wodzów w historii świata. Dowodem na to są jego zwycięstwa w Hiszpanii (61 p.n.e.), podbój Galii (58-50 p.n.e.), inwazja na Brytanię (54-53 p.n.e.) czy np. kampanie wojskowe na wschód od Renu (55 i 53 p.n.e.). Właśnie wyprawy przeciwko plemionom germańskim dowodzą, jak śmiałym i ambitnym dowódcą był Cezar, który na potrzeby kampanii zdecydował się na niezwykle skomplikowany, jak na tamte czasy ruch – budowę mostu na jednej z najdłuższych rzek w Europie.

Oktawian August po objęciu władzy wprowadził wiele propagandowych rozwiązań, które miały przywiązać lud do nowego władcy. Przyjął tytuły z czasów republikańskich, postawił wiele pomników ukazujących spoczywającą na nim boską łaskę, oraz wybudował wspaniałe budynki w „Wiecznym Mieście”.

Namioty w użyciu były już w czasach antycznych. Antyczni Rzymianie wykorzystywali je głównie w obozach marszowych (castra aestiva), które rozbijano w trakcie kampanii wojskowych każdego dnia. Dużo informacji o ich konstrukcji zawdzięczamy wykopaliskom w Vindolanda, w okolicach muru Hadriana w Anglii, gdzie też zachowały się materiały skórzane.

Zdziesiątkowanie (lub decymacja od słowa decimatio) było jedną z najsłynniejszych i najbardziej surowych kar, jakie stosowano wobec tchórzliwej bądź zbuntowanej grupy żołnierzy w armii rzymskiej.

Archimedes był genialnym greckim naukowcem, który kierował pracami inżynieryjnymi przy obronie Syrakuz w trakcie drugiej wojny punickiej, w 214-212 roku p.n.e. Rzymianie szturmujący potężne mury miasta musieli mierzyć się z nietypowymi wynalazkami Archimedesa, w tym z lustrami!

Armia rzymska od początków swojego istnienia stanowiona była przez obywateli rzymskich, którzy posiadali majątek/ziemię pozwalający uzbroić się na bitwę. Zmiana nastąpiła pod koniec II wieku p.n.e., kiedy to Gajusz Mariusz po raz pierwszy wyciągnął rękę do ludzi bez ziemi (proletarii), oferując im służbę wojskową i formę egzystencji.