Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Aquis Querquennis to rzymski obóz wojskowy, położony na północnym zachodzie Hiszpanii, w Galicji, nad rzeką Limia. Jest to jedno z najważniejszych stanowisk archeologicznych regionu, które dostarcza fascynujących informacji o rzymskiej ekspansji na Półwysep Iberyjski i życiu rzymskich legionistów w prowincji Gallaecia.
Porta Portuensis była jedną z monumentalnych bram w murach obronnych starożytnego Rzymu, wybudowaną w czasach cesarza Aureliana w III wieku n.e. Brama znajdowała się w zachodniej części miasta, w pobliżu dzisiejszego Trastevere, i prowadziła do Portu rzymskiego, jednego z głównych ośrodków handlowych starożytności, leżącego u ujścia rzeki Tyber. Brama została przebudowana w 403 roku n.e., za rządów Honoriusza.
Domus Transitoria to bardzo tajemniczy pałac, o którym wiadomo znacznie mniej niż o innych rezydencjach rzymskich cesarzy. Po innych pałacach cezarów: Domus Augustea, Domus Tiberiana, Domus Augustana, i Domus Flavia, Domus Severiana a nawet Domus Aurea) wciąż możemy podziwiać na Palatynie lub w jego pobliżu rozległe ruiny. Tymczasem o pierwszym pałacu Nerona wiadomo zaskakująco niewiele. Swetoniusz pisze w „Żywotach Cezarów”, że Neron wybudował go, by połączyć różne odziedziczone po przodkach rezydencje na Palatynie, Welii, Oppius i Eskwilinie. Lecz pałac ten został całkowicie zniszczony podczas wielkiego pożaru Rzymu z roku 64 ne. Neron już go nie odbudował, a na jego gruzach wkrótce postawił Domus Aurea.
Insulę wybudowano na przełomie I i II wieku n.e., a później wielokrotnie przebudowywano. Znajduje się u stóp Kapitolu, od strony Via del Teatro di Marcello i jest doskonale widoczna dla wszystkich kierujących się z Piazza Venezia w stronę monumentalnych schodów prowadzących na Piazza dell Campidoglio. Dzisiaj ponad poziom ulicy wystają tylko trzy kondygnacje kamienicy – drugie i trzecie piętro, a także mały kawałek czwartego. Parter i pierwsze piętro znajdują się w głębokim wykopie i można je dojrzeć jedynie wychylając się przez barierkę (ostrożnie!). Niestety zwiedzać można tylko drugie i trzecie piętro. Pozostałe są zamknięte i nawet z rezerwacją ich obejrzenie jest niemożliwe.
Koloseum jest tak przytłaczająco monumentalnym zabytkiem, że mało kto, przechodząc obok niego, zwraca jeszcze uwagę na inne pozostałości świata starożytnych Rzymian, które znajdują się po sąsiedzku. Dzisiejszy post poświęcę jednej z nich – skromnym, ale niezwykle ciekawym ruinom, obok których prawie wszyscy przechodzą zupełnie obojętnie. Znajdziecie je na północnej stronie placu, na którym stoi Koloseum. To dziwne, ceglane konstrukcje w równych odstępach rozmieszczone przy chodniku u podnóża wzgórza Oppio.
Rzym dziś wciąż skrywa wiele tajemnic, a odwiedzający to miasto na każdym kroku mogą napotkać świadectwa dawnej potęgi. Imponujące Koloseum, czy Panteon, dowody starożytnej myśli technicznej, dumnie górują ponad rzeszami turystów. Są jednak miejsca, które oferują doświadczenia niemalże intymne, a które również zawierają w sobie czystego ducha starożytności. W celu takiego właśnie doświadczenia możemy zajrzeć do domu samego Oktawiana Augusta.
Forum Romanum to miejsce, w którym każdy kamień opowiada jakąś historię. Dzisiaj opowiem o jednym z najbardziej niepozornych reliktów rzymskiej cywilizacji, jakie można znaleźć na Forum – o kapliczce Wenus Cloaciny.
Nie wiem jak Was, ale mnie fascynuje odkrywanie ciągłości losów miasta i poszczególnych jego części. Z perspektywy krótkiego ludzkiego istnienia ewolucja miejskiej przestrzeni – jej przebudowy, transformacje czy zmiany funkcji – wydaje się niemal niedostrzegalna. Czasem dopiero gdy powracamy w jakieś miejsce po wielu latach, mówimy „ależ tu się zmieniło!”. Lecz gdy spojrzeć na miasto z perspektywy setek lat, wówczas zmiany, jakim podlega miasto, są znacznie lepiej widoczne.
Czy kiedy spacerujecie po Rzymie, zastanawiacie się, co kryje się pod Waszymi stopami? Czy nie jesteście ciekawi, ile ze starożytnej stolicy Imperium zachowało się w średniowiecznych renesansowych i barokowych murach?
Zdjęcie lotnicze ukazujące rzymską drogę w Jordanie – Via Nova Traiana. Droga powstała za rządów cesarza Trajana (panował w latach 98-117 n.e.) w prowincji Arabia Petraea i ciągnęła się od miasta Akaba (obecna Jordania) do Bostry (obecna Syria).
