Penthiacum, to jedna z potraw jadanych w starożytności, a która została wymieniona przez Petroniusza w „Uczcie Trymalchiona”. Potrawa składała się z posiekanego mięsa. Nazwa wywodzi się od imienia mitycznego króla Teb, Penteusza (Pentheus), który według mitologii greckiej zginął rozszarpany w furii przez Menady, zwane tez Bachantkami.
Sprzeciwiał się wprowadzeniu kultu Dionizosa do swego kraju i zakazał kobietom uczestnictwa w obrzędach dionizyjskich. Za radą Dionizosa, którego nie rozpoznał i uwięził, przyglądał się misteriom ukryty wśród drzew. Rozszalałe Menady odkryły jego obecność i rozszarpały go.
