Pertynaks był pierwszym cesarzem (1 stycznia 193 – 28 marca 193 n.e.) mającym korzenie plebejskie. Był synem wyzwoleńca handlującego drewnem. Zrobił karierę w armii, gdzie był dowódcą wojskowym.
Jako centurion, a później dowódca kohorty odznaczył się w walkach z Partami w Syrii. Następnie walczył w Brytanii oraz nad Dunajem w czasie wojen z barbarzyńskimi Markomanami. Jego talent i zasługi docenił cesarz Marek Aureliusz mianując go konsulem.
Następnie był namiestnikiem kilku prowincji, po czym został prefektem Rzymu. Dzień po zamordowaniu Kommodusa (1 stycznia 193 roku n.e.) został obwołany cesarzem, ale jego panowanie było krótkie, gdyż już dnia 28 marca 193 roku n.e. również on został zamordowany przez gwardię pretoriańską. Pomimo krótkiego panowania uważa się, że był rozsądnym władcą.
