Brytanik, rodzony syn cesarza Klaudiusza po śmierci ojca (otruto go na polecenie matki Nerona potrawą z grzybów) był dużym zagrożeniem dla Nerona, przyrodniego brata. Neron objąwszy purpurę bał się, że Brytanik będzie chciał w przyszłości wykorzystać swoje urodzenie i sięgnąć po władzę.
Brytanik został z rozkazu Nerona otruty dnia 11 lutego 55 roku n.e. podczas uczty na oczach wszystkich biesiadników przez trucicielkę Lukustę na dzień przed czternastymi urodzinami, gdy miał włożyć togę męską. Brytanikowi podano zatrutą wodę w wazie. Kiedy chłopiec padł martwy na stół biesiadny, Neron powiadomił gości, że jego przybrany brat ma atak epilepsji i żeby ci lepiej skupili się na jedzeniu. Według Tacyta większość tak zrobiła. Brytanik podzielił los ojca w sześć miesięcy od jego śmierci.
