Ta strona nie może być wyświetlana w ramkach

Przejdź do strony

Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.

Księgarnia rzymska (Wojskowość)

Zapraszam do kupowania książek poświęconych historii antycznego Rzymu. Staram się na stronie w jak najszerszym zakresie przekazać wiedzę, którą stale uzupełniam o informacje z wielu publikacji naukowych oraz powieści historycznych.

Za pośrednictwem linku można udać się do sklepu, zamówić i zaopatrzyć się w interesujący nas egzemplarz. Dla Czytelników strony przewidziana jest specjalna 3% zniżka od zakupów, po bezpośrednim przejściu na stronę księgarni.

Hasło do rabatu: imperiumromanum

Dzięki każdemu Waszemu zamówieniu uzyskam środki, potrzebne do rozwoju portalu. Dla ułatwienia pozycje są posegregowane na kategorie.

Antyczna sztuka wojenna. Tom 3. Cesarstwo Rzymskie i Germanie

Hans Delbruck

Antyczna sztuka wojenna. Tom 3. Cesarstwo Rzymskie i Germanie

Hans Delbrück, urodzony 11 listopada 1848 w Bergen na wyspie Rugia, polityk, na forum międzynarodowym uznawany za pierwszego prawdziwie współczesnego historyka wojskowości. Studiował począwszy od 1868 na uniwersytetach w Heidelbergu i Bonn. W międzyczasie walczył jako ochotnik w wojnie francusko-pruskiej z 1870 roku. W roku 1874 został nauczycielem Waldemara, szóstego dziecka Fryderyka Wilhelma. W latach 1882-1885 był członkiem pruskiej Izby Posłów z ramienia konserwatywnej Freikonservative Partei, zaś od 1884 do 1890 członkiem Reichstagu. W życiu politycznym intensywnie spierał się z pruskim rządem, między innymi na linii jego obchodzenia się z Polakami i Duńczykami. W roku 1885 został profesorem historii współczesnej na uniwersytecie w Berlinie, gdzie bardzo ceniono jego prace, a od 1883 był współwydawcą periodyku Preussischen Jahrbücher, który wydawał do roku 1920. Swoje badania nad historią wojskowości upatrywał jako kontynuację dzieła Carla von Clausewitza, którego podziwiał i do którego bardzo często się odwoływał. Jego nowatorskie podejście, dekonstrukcja połączona z ponownym budowaniem tez na temat historii sztuki wojennej wywoływały liczne spory ze współczesnymi mu historykami. Obok sztandarowej Historii sztuki wojennej (Geschichte der Kriegskunst im Rahmen der politischen Geschichte), napisał liczne prace o charakterze porównawczym, monograficznym i przekrojowym: Die Perserkriege und die Burgunderkriege (1887), Die Strategie des Perikles erläutert durch die Strategie Friedrichs des Grossen (1890), Das Leben des Feldmarschalls Grafen Neithardt von Gneisenau (1894), Bismarcks Erbe (1915), Krieg und Politik (1918), oraz wydana w 1894 Sprawa polska (Die Polenfrage). W czasie I wojny światowej wdawał się w spory ze sztabem generalnym na polu przyjętej strategii w Wielkiej Wojnie. Był członkiem komisji pokojowej, która w Wersalu podpisała traktat pokojowy. Ostro sprzeciwiał się tezie jakoby Niemcy przegrały tę wojnę ze względu na zadany im przez Żydów i komunistów cios w plecy (Dolchstosslegende). Na emeryturę przeszedł w roku 1920. Zmarł 14 lipca 1929 roku w Berlinie.

Produkt jest tymczasowo niedostępny

Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum

Kup teraz!

Antyczna sztuka wojenna. Kres świata antycznego

Hans Delbruck

Antyczna sztuka wojenna. Kres świata antycznego

Hans Delbrück, urodzony 11 listopada 1848 w Bergen na wyspie Rugia, polityk, na forum międzynarodowym uznawany za pierwszego prawdziwie współczesnego historyka wojskowości. Studiował począwszy od 1868 na uniwersytetach w Heidelbergu i Bonn. W międzyczasie walczył jako ochotnik w wojnie francusko-pruskiej z 1870 roku. W roku 1874 został nauczycielem Waldemara, szóstego dziecka Fryderyka Wilhelma. W latach 1882-1885 był członkiem pruskiej Izby Posłów z ramienia konserwatywnej Freikonservative Partei, zaś od 1884 do 1890 członkiem Reichstagu. W życiu politycznym intensywnie spierał się z pruskim rządem, między innymi na linii jego obchodzenia się z Polakami i Duńczykami. W roku 1885 został profesorem historii współczesnej na uniwersytecie w Berlinie, gdzie bardzo ceniono jego prace, a od 1883 był współwydawcą periodyku Preussischen Jahrbücher, który wydawał do roku 1920. Swoje badania nad historią wojskowości upatrywał jako kontynuację dzieła Carla von Clausewitza, którego podziwiał i do którego bardzo często się odwoływał. Jego nowatorskie podejście, dekonstrukcja połączona z ponownym budowaniem tez na temat historii sztuki wojennej wywoływały liczne spory ze współczesnymi mu historykami. Obok sztandarowej Historii sztuki wojennej (Geschichte der Kriegskunst im Rahmen der politischen Geschichte), napisał liczne prace o charakterze porównawczym, monograficznym i przekrojowym: Die Perserkriege und die Burgunderkriege (1887), Die Strategie des Perikles erläutert durch die Strategie Friedrichs des Grossen (1890), Das Leben des Feldmarschalls Grafen Neithardt von Gneisenau (1894), Bismarcks Erbe (1915), Krieg und Politik (1918), oraz wydana w 1894 Sprawa polska (Die Polenfrage). W czasie I wojny światowej wdawał się w spory ze sztabem generalnym na polu przyjętej strategii w Wielkiej Wojnie. Był członkiem komisji pokojowej, która w Wersalu podpisała traktat pokojowy. Ostro sprzeciwiał się tezie jakoby Niemcy przegrały tę wojnę ze względu na zadany im przez Żydów i komunistów cios w plecy (Dolchstosslegende). Na emeryturę przeszedł w roku 1920. Zmarł 14 lipca 1929 roku w Berlinie.

Cena: 42,41 zł | Produkt jest dostępny

Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum

Kup teraz!

Armia rzymska od cesarza Galiena do początku bizantyjskiej organizacji temowej

Robert Grosse

Armia rzymska od cesarza Galiena do początku bizantyjskiej organizacji temowej

Minął czas, kiedy w historii wojskowej okresu Cesarstwa dopatrywano się stale postępującego upadku starorzymskich instytucji. Przeciwnie, musimy doszukiwać się w niej dwóch zdecydowanie różnych epok, z których każda miała swój okres rozkwitu i upadku. Początek pierwszego okresu i jednocześnie jego rozkwit wiąże się ściśle z imieniem wielkiego Augusta, a jej pozornie beznadziejny upadek rozpoczyna się wraz ze strasznymi ciosami, które Septymiusz Sewer i jego zwyrodniały syn Karakalla zadali porządkowi organizacyjnemu armii, stworzonemu z takim mozołem przez ich poprzedników. Druga epoka przeżywała swój rozkwit każdorazowo, gdy armie rzymskie pod wodzą kolejnych niezrównanych cesarzy-żołnierzy poczynając od Aureliana, a kończąc na czasach Juliana Apostaty odnosiły zwycięstwa na wszystkich granicach imperium. Za okres upadku będziemy uznawać, pomimo wszystkich sukcesów militarnych, epokę Justyniana, którego odziały najemne w porównaniu z iliryjsko-germańskimi elitarnymi formacjami Dioklecjana i jego współcesarza, wypadają nader niekorzystnie pod względem jakości i dyscypliny.

Za moment schyłkowy tej epoki upadku przyjąć możemy wydarzenie, które wyryło się głęboko w historii VII wieku po Chr., a mianowicie najazd Arabów. Zmuszony w obliczu tej inwazji cesarz Herakliusz (610-640) zreorganizował cały Wschód według zasad, które już w VI wieku przyjęły się w zagrożonych prowincjach zachodnich. W ten sposób powstała organizacja temowa.

W jej wyniku cała administracja, także cywilna, podporządkowana została strukturom wojskowym. Oznaczało to „militaryzm” w najbardziej ekstremalnej formie, a jednocześnie radykalne zerwanie z dioklecjańsko-konstantyńskim porządkiem, którego główną cechą było konsekwentne oddzielanie władzy cywilnej od wojskowej. Organizacja temowa dała początek nowej epoce w historii rzymskiej wojskowości, epoce, która podobnie jak inne miała swój wzlot, rozkwit i upadek. Jej apogeum przypadło za rządów Nikefora Fokasa (963-969), Jana Tzimiskesa (969-976) i Bazylego Bułgarobójcy (976-1025), jej upadek został zaś wywołany buntem biurokracji cywilnej skierowanej przeciwko władzy wojskowej.

Produkt jest tymczasowo niedostępny

Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum

Kup teraz!

Sztuka oblężnicza w świecie starożytnym. Persowie, Grecy, Kartagińczycy, Rzymianie (546-146 przed Chr.)

Duncan B. Campbell

Sztuka oblężnicza w świecie starożytnym

Oblężenia odgrywały kluczową rolę w wielu konfliktach świata antycznego, a wodzowie tacy jak Dariusz, Aleksander Wielki, Hannibal czy Scypion Afrykański często uciekali się do nich dla realizacji swych politycznych ambicji. Zatrudniano inżynierów i uczonych celem wynalezienia nowych taktyk oblężniczych, w tym manewrów związanych z przełamywaniem wrogich umocnień, blokady miasta bądź też zastosowania różnego typu podstępów. Na stronach niniejszego fascynującego opracowania śledzimy osiągnięcia w sztuce oblężniczej począwszy od starożytnej Persji aż po Rzym w II w. przed Chr., omawiając przy tym ewolucję wyposażenia oraz techniki walki w tym okresie.

Cena: 26,02 zł | Produkt jest dostępny

Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum

Kup teraz!

Classis. Studia nad starożytną żeglugą. Tom 1

Classis. Studia nad starożytną żeglugą. Tom 1

Inauguracyjny tom serii został poświęcony morskiej sztuce wojennej antyku. Rozpoczyna go artykuł Marcina Pietrzyka poświęcony pierwszej opisanej źródłowo bitwie morskiej w delcie Nilu stoczonej w XII w. p.n.e. pomiędzy wojskami faraona Ramzesa III i koalicją plemion zwanych Ludami Morza. Po nim następuje tekst Wawrzyńca Miścickiego przedstawiający wyprawę floty Kserksesa. Trzeci szkic autorstwa Waldemara Pasiuta opisuje upadek ateńskiej potęgi morskiej w II poł. IV w. p.n.e. Zarys dziejów floty Lagidów w kolejnym artykule przedstawił Sławomir Jędraszek. Końcowy tekst porusza temat jednej z ostatnich bitew morskich antyku, którą stoczono w 324 r. na wodach Hellespontu.

Produkt jest tymczasowo niedostępny

Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum

Kup teraz!

Armia rzymska na wojnie 100 p.n.e.-200 n.e.

Adrian K. Goldsworthy

Armia rzymska na wojnie 100 p.n.e.-200 n.e.

Książka A. Goldsworthyego jest szczegółowym studium sposobów walki oraz prowadzenia kampanii przez armię rzymską. Większość autorów prac naukowych skupia swoją uwagę na armii w czasie pokoju lub patrzy na nią przez pryzmat instytucji państwowych. Niniejsza książka jest inna, autor podjął się trudu zrekonstruowania struktur armii rzymskiej w kontekście ich wpływu na zachowanie legionistów, podkreślając jej niezwykłą elastyczność. Analizując czynniki mające wpływ na końcowy rezultat zmagań, Goldsworthy zaproponował nową tezę, twierdząc, że armia rzymska była doskonale przystosowana do każdego rodzaju wojny. Stosując nowatorskie metody badawcze zaproponowane przez Keegana w The Face of Battle (1976), autor stworzył wiarygodny obraz wydarzeń mających miejsce w czasie bitwy z uwzględnieniem taktyki, uzbrojenia, dowództwa, zachowania żołnierzy w grupie i co najważniejsze – morale legionistów.

Produkt jest tymczasowo niedostępny

Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum

Kup teraz!

Praefecti Praetorio. Dowódcy gwardii pretoriańskiej od 2 roku przed Chr. do 282 po Chr.

Sebastian Ruciński

Praefecti Praetorio. Dowódcy gwardii pretoriańskiej od 2 roku przed Chr. do 282 po Chr.

Prefekci pretorium byli ludźmi władzy, tej najwyższej, często nieokreślonej i niezdefiniowanej, której celem jest zachowanie panowania i utrzymanie posłuchu, wyszukanie elementów politycznie niepewnych bądź groźnych i ich fizyczna likwidacja bez zwracania uwagi na takie niuanse, jak prawo, procedury czy prawa obywatelskie. Oczywiście, każdy urząd, który ostnieje poprzez stulecia, ewoluuje mimo zachowania tej samej nazwy.

Produkt jest tymczasowo niedostępny

Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum

Kup teraz!

Auxilia Oddziały pomocnicze cesarskiej armii rzymskiej

George Leonard Cheesmany

Auxilia Oddziały pomocnicze cesarskiej armii rzymskiej

Praca na temat rzymskich wojsk pomocniczych może się wydawać jedynie kolejną monografią, gdzie badacze systemu wojskowego Cesarstwa Rzymskiego pracowicie zbierają materiał, który zostanie wykorzystany w późniejszych, bardziej kompleksowych opracowaniach. Choć sporo miejsca trzeba poświęcić kwestiom związanym ze strukturami wojskowymi, temat ten obejmuje również problematykę dotykającą zagadnień socjalnych i politycznych. Jak dalece ludność panująca może bezpiecznie korzystać z potencjału wojskowego swoich poddanych, a także jak taki układ wpływa na obie strony Jakie są szanse i zagrożenia agresywnej i defensywnej polityki na rubieżach Są to pytania o tak uniwersalnym znaczeniu dla historii, że nawet rozprawa o tak szczególnej tematyce musi je poruszyć.

Produkt jest tymczasowo niedostępny

Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum

Kup teraz!

The Roman struggles for Hispania Ulterior 49-45 BC

Michał Norbert Faszcza

The Roman struggles for Hispania Ulterior 49-45 BC

Although it seemed that after the victory over the Pompeian legates in 49 BCE Julius Caesar was able to permanently control the Iberian Peninsula, since 47 BCE the resistance against new governor of Further Spain has arisen. The revolt of the legions stationed in the province turned into a regular war. The new formal commander Pompey the Younger was supported by the former Caesar s deputy from the period of conquest of Gaul – Titus Labienus, mainly contributed to the initial success of the Pompeian party. The decisive battle of Munda was therefore the confrontation of two former colleagues and Labienus was very close to defeat Caesar. In fact, the dictator won mostly by a fortunate accident.

Through a detailed analysis of the preserved sources confronted with the interpretations of modern scholars the author made an attempt to present these interesting events.

Produkt jest tymczasowo niedostępny

Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum

Kup teraz!

Most Mulwijski 312. Bitwa Konstantyna o Cesarstwo i wiarę

Ross Cowan

Most Mulwijski 312. Bitwa Konstantyna o Cesarstwo i wiarę

W 312 roku świat rzymski podzielony był pomiędzy czterech cesarzy. Najambitniejszym spośród nich był Konstantyn, który dążył do wyeliminowania rywali i ponownego zjednoczenia imperium. Jego pierwszym celem stał się Maksencjusz, zajmujący Rzym, symboliczne serce Cesarstwa. Natchniony przez sen, który zesłał na niego Bóg chrześcijan, Konstantyn zmusił do bezładnego odwrotu armię Maksencjusza w rejonie Mostu Mulwijskiego tuż na północ od Rzymu i ścigał uciekinierów, spychając ich do rzeki Tyber. Zwycięstwo zapewniło władzę Konstantyna nad zachodnią częścią Cesarstwa Rzymskiego i umocniło jego chrześcijańską wiarę, ale wiele szczegółów tej słynnej bitwy pozostaje niejasnych. Ta nowa publikacja określa położenie pola bitwy i objaśnia taktykę, której Konstantyn użył dla zapewnienia zwycięstwa, które dało bodziec do mającego zasadnicze znaczenie przejścia z pogaństwa na chrześcijaństwo.

Cena: 35,11 zł | Produkt jest dostępny

Specjalnie dla Czytelników !!! niższe ceny po kliknięciu w poniższy link i wpisaniu hasła do rabatu: imperiumromanum

Kup teraz!

Raport o błędzie

Poniższy tekst zostanie wysłany do naszych redaktorów