Ciekawostki starożytnego Rzymu (Artefakt)

Realistyczna rzeźba Rzymianina. Obiekt datoway na I wiek p.n.e. Artefakt znajduje się w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze (Dania).

Zachowane rzymskie i greckie rzeźby na wystawie w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze (Dania).

Zachowana rzymska cegła, która ukazuje odcisk dłoni mężczyzny, który zapewne przyłożył rękę do materiału, gdy ten wysychał po wyrobieniu. Obiekt liczy około 2000 lat i znaleziony został w Algierii, w mieście Szarszal. Artefakt znajduje się w Muzeum Archeologicznym w Szarszal.

Oto rzeźba z II wieku n.e., prawdopodobnie rzymska kopia starszego dzieła greckiego. Jej szczegółowe pochodzenie nie jest znane. W pierwszej chwili cała grupa może budzić mieszane uczucia i niezdrowe skojarzenia. Istotnie – z naszej perspektywy nagi dorosły młodzieniec z dużo młodszym i również nagim chłopcem nie wygląda dobrze.

Młodzieniec z czasów panowania cesarza Nerona (54-68 n.e.). Rzymska rzeźba znajduje się w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu.

Rzymska matrona przedstawiona na rzeźbie. Obiekt wykonany z marmuru; datowany na I wiek p.n.e.

Rzeźba rzymska młodego chłopca. Obiekt datowany na 30-50 n.e.; odkryty w grobowcu w Rzymie. Portrety dzieci nie były często spotykane do rządów cesarza Augusta (27 p.n.e. – 14 n.e.).

Rzeźba bogini z koroną. Zachowała się głowa, która umieszczona była na potężnej statui bogini, która zapewne była personifikacją miasta w Lacjum. Dowodem na to ma być korona w kształcie murów.

Rzeźba cesarza rzymskiego Makrynusa (panował w latach 217-218 n.e.). Makrynus był prefektem pretorianów i miał on doprowadzić do zgładzenia cesarza Karakalli w 217 roku n.e. Wyniesiony na tron rzymski przez podległe mu wojska, panował jedynie rok, gdyż także został zgładzony. Warto odnotować, że Makrynus urodził się w północnej Afryce i miał pochodzenie berberyjskie. Obiekt znajduje się w Muzeach Kapitolińskich w Rzymie.

Rzeźba Julii Domny z końca II wieku n.e. Julia była żoną cesarza Septymiusza Sewera, który panował w latach 193-211 n.e. Wygrał on wojnę domową i ustabilizował sytuację w państwie po śmierci Kommodusa.