Cramond Fort to pozostałości po jednym z nielicznych kamiennych rzymskich fortów na Wale Antonina. Położony jest w północno-zachodniej dzielnicy Edynburga, nieopodal rzeki Almond River, w bliskiej odległości zatoki Firth of Forth (Morze Północne).
Pierwsze ślady pobytu Rzymian datuje się na początek lat 80-tych I wiek n.e., kiedy w tym miejscu pierwszy obóz (ziemno-darniowy) założył Juliusz Gnejusz Agrykola, w trakcie swojej wyprawy na teren dzisiejszej Szkocji.
Podczas wznoszenia Wału Antonina, w latach 60-tych II wieku n.e. powstał kamienny fort dla około 4-5 centurii oraz centrum dowodzenia dla wschodniego odcinka tej fortyfikacji.
Szczyt rozwoju przypada na przygotowania cesarza Septymiusza Sewera do podboju Szkocji (Kaledonia); definitywnie został opuszczony za panowania jego syna Karakalli (211-217 n.e.), po wycofaniu się na Wał Hadriana.
Powoli niszczejący, definitywnie został rozebrany około XI w. a kamień pozyskany z fortu, został użyty do budowy istniejącego do dziś kościoła Cramond Kirk, wzniesionego (główna nawa) na fundamentach budynku siedziby (kancelarii) dowódcy odcinka.
