Rzymianie woleli w domu trzymać gęgające gęsi, zamiast psów obronnych. Podobno lepiej sprawdzały się one przy ostrzeganiu przed intruzami. Co ciekawe, ten zwyczaj wywodził się z historii jaka miała miejsce w 390 roku p.n.e. Wówczas to Kapitol opierał się najazdowi Galów z doliny Padu.
Galowie postanowili zdobyć wzgórze nocą. Wybrali w tym celu najbardziej strome podejście i moment, kiedy obrońcy zmęczeni długotrwałymi walkami i głodem zasnęli. O zbliżaniu się wroga ostrzegły Rzymian gęsi, ptaki poświęcone bogini Junonie. Dowódca obrony Marcus Manlius Capitolinus natychmiast zareagował i atak został odparty. Obrońcy nie tylko obronili wzgórze, ale wyparli wroga z Rzymu.
Na pamiątkę tego zdarzenia, starożytni Rzymianie obnieśli jedną z gęsi w lektyce. Psy, które zasnęły wraz z ludźmi zostały ukarane (jednego z nich powieszono).
