Jak wyglądały praktyki homoseksualne w starożytnym Rzymie? Jakie były ich społeczne i kulturowe konteksty? Czy geje z niższych sfer mieli jakieś możliwości realizacji swoich pragnień?
W starożytnym Rzymie homoseksualizm był powszechnie akceptowany i praktykowany, ale jedynie w pewnych kręgach społecznych. „Homoseksualizm był tolerowany w Rzymie, ale jedynie w pewnych kręgach społecznych i pod pewnymi warunkami” – Thomas K. Hubbard i Paula H. Friedrich, redaktorzy książki „Homosexuality in Greece and Rome: A Sourcebook of Basic Documents, rok wydania 2003, wydawca University of California Press „. Mężczyźni z niższych sfer, tacy jak niewolnicy czy prostytutki męskie, często byli wykorzystywani seksualnie przez wyższe warstwy społeczne, ale nie mieli prawa do uprawiania homoseksualizmu między sobą. W przypadku, gdy tacy mężczyźni zostali przyłapani na stosunkach homoseksualnych, groziło im surowe ukaranie, a nawet kara śmierci. Z kolei wśród arystokracji homoseksualizm był traktowany jako akceptowalna forma relacji między mężczyznami, choć zazwyczaj w kontekście starszyzny i młodszych mężczyzn. Na przykład Plaut, rzymski komediopisarz, III-II w. p.n.e. wspomina „W Rzymie nikt nie pyta, czy mężczyzna uprawia seks z mężczyzną, ale tylko, czy działa w roli aktywnej, czy pasywnej”.
Podsumowując w starożytności nie miało znaczenia czy byłeś gejem, ale jedynie czy posiadałeś odpowiedni status społeczny i wystarczającą ilość pieniędzy, co z dzisiejszej perspektywy mogłoby zostać uznane za niesprawiedliwe i krzywdzące.
