Chwalony przez źródła chrześcijańskie (ochrzczony) cesarz Konstantyn Wielki w roku 326 n.e.rozkazał zabić własną żonę – Faustę. Przyczyna jej śmierci jest różnie interpretowana; albo jako skutek rywalizacji najstarszego syna (Kryspus) o władzę, którego Fausta popierała, albo jako następstwo cudzołóstwa żony cesarza, prawdopodobnie z wspomnianym Kryspusem. Fausta została uduszona w przegrzanej łaźni.
Cesarz nakazał damnatio memoriae swojej żony, dlatego nie dysponujemy źródłami z tamtych czasów opisujących jej los. Co ciekawe, jej synowie kiedy objęli już rządy po śmierci Konstantyna, nie unieważnili tego zarządzenia.