Ta strona nie może być wyświetlana w ramkach

Przejdź do strony

Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.

Rywalizacja tradycyjnej wiary rzymskiej i chrześcijaństwa w IV wieku n.e.

Ten wpis dostępny jest także w języku: angielski (English)

Objawienie się krzyża Konstantynowi, Paul Rubens
Objawienie się krzyża Konstantynowi, Paul Rubens

Czwarty wiek naszej ery przyniósł Imperium Rzymskiemu bardzo istotne zmiany. Zalegalizowanie wiary chrześcijańskiej pozwoliło władzom Kościoła wyjść ze swoich skrytych siedzib i oficjalnie głosić wiarę w Chrystusa. Sami wyznawcy mogli swobodnie dyskutować na forum publicznym, co prowadziło do animozji między poganami a chrześcijanami.

Chrześcijanie gardzili i śmiali się z konserwatywnych Rzymian, modlących się do srebrnych czy złotych rzeźb prezentujących bóstwa antyczne. Z kolei poganie drwili z chrześcijan, którzy nie wypełniali patriotycznego obowiązku udawania się do świątyń i oddawania czci tradycyjnym bóstwom rzymskim. W ich odczuciu takie zachowanie było groźne dla państwowości rzymskiej, która od wieków bazowała na wierze w wielu bogów i dzięki temu cieszyła się spokojem. Jako dowód swoich racji przedstawiano kilkukrotne zdobycie Rzymu w 410, 455 i 472 roku n.e., co miało być dowodem na gniew bogów wobec Rzymian.

Poganie w dużej mierze stanowili elitę kraju, która była starannie wykształcona i decydowała o losach państwa. Świadomość, że do urzędów dostają się ludzie z chrześcijańskiego kręgu powodowało, że rodziły się konflikty na tle merytorycznym. Krytykowano styl i język, freski czy budownictwo chrześcijan, które w ich odczuciu nie dorastały do pięt rzymskim odpowiednikom.

Warto na koniec nadmienić, że Konstantyn I, nazywany też „Wielkim” swój przydomek zawdzięcza chrześcijanom, a nie tradycyjnym Rzymianom. Wyznawcy Chrystusa w ten sposób odwdzięczyli mu się za liberalizację wyznania w Imperium oraz pośrednio za wyniesienie wiary na szczyt. Rzymianie o tradycyjnym wyznaniu powszechnie krytykowali cesarza za przyjęcie chrześcijaństwa na łożu śmierci; przeniesienie pradawnej stolicy do Konstantynopola – Nowego Rzymu; czy promowanie chrześcijańskich oficjeli w urzędach państwowych.

Źródła wykorzystane
  • Bożena Fabiani, Rzym. Wędrówki z historią w tle, Warszawa 2018

IMPERIUM ROMANUM potrzebuje Twojego wsparcia!

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na kanałach społecznościowych, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie. Nawet najmniejsze kwoty pozwolą mi opłacić dalsze poprawki, ulepszenia na stronie oraz serwer.

Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!

Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM

Dowiedz się więcej!

Wylosuj ciekawostkę i dowiedz się czegoś nowego o antycznym świecie Rzymian. Wchodząc w poniższy link zostaniesz przekierowany do losowego wpisu.

Losowa ciekawostka

Losowa ciekawostka

Odkrywaj tajemnice antycznego Rzymu!

Jeżeli chcesz być na bieżąco z najnowszymi wpisami na portalu oraz odkryciami ze świata antycznego Rzymu, zapisz się do newslettera, który jest wysyłany w każdą sobotę.

Zapisz się do newslettera!

Zapisz się do newslettera

Księgarnia rzymska

Zapraszam do kupowania ciekawych książek poświęconych historii antycznego Rzymu i starożytności. Czytelnikom przysługuje rabat na wszelkie zakupy (hasło do rabatu: imperiumromanum).

Zajrzyj do księgarni

Księgarnia rzymska

Raport o błędzie

Poniższy tekst zostanie wysłany do naszych redaktorów