Stolica Cesarstwa Rzymskiego w 14 roku n.e. liczyła ponad 750.000 mieszkańców, co stanowiło dziesiątą cześć całej populacji Italii. Liczba mieszkańców Rzymu wzrosła do ponad miliona pod koniec II wieku n.e. Liczba ta została osiągnięta przez zachodnie miasta dopiero w XIX wieku.
Inne ważniejsze miasta Imperium, jak Antiochia, Aleksandria, czy późna Kartagina, miały populację na poziomie kilkaset tysięcy mieszkańców.
Z kolei Imperium Rzymskie u szczytu potęgi w 117 roku n.e. za panowania cesarza Trajana miało około 5 mln km kw. Państwo zamieszkiwało około 70 mln ludności, co stanowiło 21% światowej populacji.
